Pikulice
wieś | |||
Kościół parafialny | |||
Państwo | Polska | ||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | przemyski | ||
Gmina | Przemyśl | ||
Liczba ludności (2020) | 530[2] | ||
Strefa numeracyjna | 16 | ||
Kod pocztowy | 37-733[3] | ||
Tablice rejestracyjne | RPR | ||
SIMC | 0608836[4] | ||
Położenie na mapie gminy wiejskiej Przemyśl | |||
Położenie na mapie Polski | |||
Położenie na mapie województwa podkarpackiego | |||
Położenie na mapie powiatu przemyskiego | |||
49°44′44″N 22°46′29″E/49,745556 22,774722[1] | |||
|
Pikulice – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie przemyskim, w gminie Przemyśl[4][5].
Części wsi
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0608859 | Optyń | przysiółek |
0608842 | Zalesie | część wsi |
Geografia
Wieś jest położona w obszarze południowo–wschodnim wiejskiej gminy Przemyśl.[6]
Historia
Wieś pierwotnie należała do Przemyśla jako osadzona na stu łanach frankońskich, darowanych miastu przez króla Władysława II Jagiełłę przywilejem z 1389 roku. Ten król swym dokumentem, wydanym 29 października 1408 w Przemyślu, uwalnia od wszelkich danin i ciężarów osiedlających się we wsiach, m.in. w Piekulicach. W roku 1418 starosta ruski oraz kasztelan szremski Iwan z Obychowa z polecenia królewskiego przeprowadził rozgraniczenie pomiędzy przedmieściem Piekuliczi i wsiami Grochowce, Witoszyńce oraz Koniuchy.
Wieś królewska Piekulice położona była w 1589 roku w starostwie przemyskim w ziemi przemyskiej województwa ruskiego[7].
Po I wojnie światowej znajdował się tutaj obóz internowanych żołnierzy armii URL. Do lata 1944 filia Stalagu 327[8] dla jeńców sowieckich. Obozy o tej samej numeracji istniały jeszcze w Nehrybce i Olchowcach, w którym byli przetrzymywani również jeńcy włoscy i holenderscy, po II wojnie światowej obóz jeńców niemieckich.
Wieś spalona 15 października 1945 przez oddział UPA z sotni „Łastiwki” Grzegorza Jankowskiego (ukr. Григорій Янківський).
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie przemyskim.
We wsi działa jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej.[9][10]
Zabytki, kultura
We wsi znajduje się murowany neogotycki kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa, wzniesiony w 1910 r.[11] lub w latach 1911-1912.[12] Obok kościoła przy drodze - murowana neogotycka dzwonnica[13] z roku 1912.[12]
We wsi znajduje się dom kultury.
Religia
Rzymskokatolicy
Miejscowość jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa. Pod koniec XIX wieku wieś wchodziła w skład parafii w Przemyślu.
Grekokatolicy
Niegdyś we wsi znajdował klasztor bazyliański. Jeszcze w latach 70. XX wieku we wsi znajdowała się cerkiew pw. Sobora Najświętszej Marii Panny, która została rozebrana. Pod koniec XIX wieku wieś wchodziła w skład greckokatolickiej parafii w Nehrybce[14].
Ukraiński Cmentarz Wojenny w Pikulicach
We wsi znajduje się Ukraiński Cmentarz Wojenny (blisko skraju ze strony Przemyśla[16]). Cmentarz znajduje się w miejscu obozu jenieckiego, w którym przebywali żołnierze Semena Petlury. W wyniku trudnych warunków obozowych, wielu spośród internowanych zmarło. Do pochówków wykorzystano istniejący cmentarz z I wojny światowej. Do chwili obecnej zachowały się nagrobki żołnierzy węgierskich z 1915 roku. Na drugiej części cmentarza pochowano szczątki upowców ekshumowanych w Birczy.
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 101077
- ↑ Raport o stanie gminy za rok 2020. Stan ludności 31.12.2020 str. 7 [dostęp 2022-01-25]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 925 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Plan rozwoju lokalnego gminy Przemyśl. [dostęp 2017-06-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-25)].
- ↑ Aleksander Jabłonowski, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym, T. 7, Ziemie ruskie. Ruś Czerwona, Cz. 1, Warszawa 1901, s. 1.
- ↑ Wiesław Marczyk, Jeńcy radzieccy w niewoli Wehrmachtu na ziemiach polskich w latach 1941-1945, Centralne Muzeum Jeńców Wojennych w Łambinowicach-Opolu, 1987. str. 30
- ↑ Ochotnicza Straż Pożarna w Pikulicach
- ↑ OSP Pikulice musi własnymi siłami uzbierać 150 tys. zł, aby rozpocząć starania o dofinansowanie z Unii Europejskiej. Koszt nowego wozu to około 500 tys. zł.
- ↑ Pikulice. Kościół pw. bł. Jakuba Strzemię
- ↑ a b Sołectwo Pikulice. gminaprzemysl.home.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-07)]..
- ↑ Kościół oraz dzwonnica w Pikulicach
- ↑ parafia została utworzona w r. 1851, skasowana w 1946 → Zob.: Parafia Greckokatolicka w Nehrybce. 1851-1946
- ↑ „Podczas uroczystego pochówku 7 lipca 2000 r. spoczęły tutaj kości upowców odnalezione i ekshumowane na koszt państwa polskiego w Birczy i Lisznej (mieszkańcy tychże okolic, pamiętający terror UPA wobec ludności polskiej, nie zgodzili się na pochowanie „banderowców” na miejscowych cmentarzach)”. [w:] [1] Dziennik Polski, Nr 16, Rol LX, Kraków. Tablice w „areszcie”. 20 stycznia 2004.
- ↑ Pikulice na google.com/maps
Linki zewnętrzne
- Pikulice ''z Białówką'', po rus. ''Pikulyczi'', [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 127 .
- Pikulice na nowiny24.pl.
Znaki początek wsi Pikulice (wjazd) koniec wsi Pikulice oraz początek Przemyśla na google.com/maps
- Niedoszła wspólna Panachyda w Pikulicach - komentarze.
- p
- d
- e
Wsie |
|
---|---|
Osada leśna |
|
Integralne części wsi |
|