Piotr z Szamotuł
Nałęcz | |
Data urodzenia | ok. 1415 |
---|---|
Data śmierci | 1473 |
Ród | |
Rodzice | Dobrogost Świdwa Szamotulski |
Małżeństwo | Wiktoria, córka Jana z Pleszowa herbu Sulima |
Dzieci | Andrzej Szamotulski (zm. 1511), Barbara |
Wojny i bitwy | Wojna trzynastoletnia |
Administracja | kasztelan poznański, kasztelan kaliski, starosta generalny Wielkopolski |
Piotr z Szamotuł także jako Piotr Świdwa Szamotulski (ur. ok. 1415, zm. między 24 a 28 września 1473) – syn Dobrogosta Świdwy z Szamotuł.
Od 1447 roku kasztelan kaliski. Od 1450 roku kasztelan poznański. Był świadkiem wydania statutów nieszawskich przez króla Kazimierza IV Jagiellończyka w 1454 roku[1]. W trakcie Wojny trzynastoletniej toczonej przez Królestwo Polskie z Zakonem krzyżackim od 1455 roku dowódca polskich wojsk zaciężnych i wojsk gdańskich na Pomorzu Gdańskim. W 1458 roku dowódca pospolitego ruszenia w Prusach. Zdobył w 1458 roku krzyżacki zamek w Papowie Biskupim. Od 1460 roku starosta generalny Wielkopolski[2]. Był gwarantem pokoju toruńskiego 1466 roku[3].
Zobacz też
- Wojna trzynastoletnia
- Papowo Biskupie
Przypisy
- ↑ Jan Wincenty Bandtkie, Ius Polonicum : codicibus veteribus manuscriptum et editionibus quibusque collatis, Warszawa 1831, s. 291.
- ↑ Szamotulski Piotr, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2017-11-19] .
- ↑ Antoni Gąsiorowski, Polscy gwaranci traktatów z Krzyżakami XIV-XV wieku, w: Komunikaty Mazursko-Warmińskie nr 2-3, 1971, s. 259.
- VIAF: 6129150869807922190002
- PLWABN: 9810683874905606
- PWN: 3982427