Polenlager 10
Pałac Donnersmarcków w Siemianowicach Śląskich, gdzie znajdował się Polenlager 10. | |
Odpowiedzialny | III Rzesza |
---|---|
Rozpoczęcie działalności | 22 lipca 1942 |
Zakończenie działalności | styczeń 1945 |
Terytorium | Polska pod okupacją niemiecką |
Miejsce | |
Narodowość więźniów | Polacy |
Komendanci | Robert Smeths |
Położenie na mapie Siemianowic Śląskich | |
Położenie na mapie II RP | |
Położenie na mapie województwa śląskiego | |
50°18′28,5″N 19°01′37,5″E/50,307917 19,027083 |
Polenlager 10 Laurahutte (pełna nazwa: Reichskommissar für die Festigung Deutschen Volkstums – Volksdeutsche Mittelstelle – Einsatzführung Oberschlesien – Polenlager 10 Laurahutte)[1] – hitlerowski obóz koncentracyjny znajdujący się w Siemianowicach Śląskich, jeden z 26 niemieckich obozów koncentracyjnych, tzw. Polenlager[2], założonych na Śląsku dla ludności polskiej[3].
Historia
Obozem zarządzała nazistowska organizacja bezpośrednio podlegająca SS – Hauptamt Volksdeutsche Mittelstelle. Był to najbardziej na wschód wysunięty obóz z sieci obozów Polenlager. Zlokalizowany był w zabudowaniach pałacowych i dworskich dawnego majątku księcia Henkel von Donnersmarcka. Komendanturę nad obozem objął Robert Smeths z Essen. Pierwsi więźniowie przybyli do obozu dnia 22 lipca 1942 roku. Były to głównie wysiedlane rodziny polskie z powiatu żywieckiego w ramach akcji „Saybusch” oraz z Zagłębia Dąbrowskiego w ramach akcji Oderberg[4]. Wysiedlani Polacy mieli zrobić miejsce dla volksdeutschów przesiedlanych z Bukowiny i ZSRR w ramach niemieckiej akcji kolonizacyjnej Heim ins Reich. Z zachowanej dokumentacji wynika, że z siemianowickiego Polenlagru ponad 30 procent więźniów trafiło na roboty przymusowe do III Rzeszy, a 8% zmarło. Duży odsetek więźniów stanowiły dzieci – prawie 34%[4]. Dorośli więźniowie byli wykorzystywani w pracy na roli i przemyśle.
W styczniu 1945 roku w związku ze zbliżaniem się frontu więźniowie zostali ewakuowani do Polenlagru 168 w Gorzycach, a następnie do Polenlagru 32 w Boguminie.
Przypisy
- ↑ Polenlager Laurahütte, Bundesarchiv.
- ↑ Roman Z. Hrabar, Niemieckie obozy dla Polaków na Śląsku w czasie II wojny światowej „Polenlager”, Śląski Instytut Naukowy w Katowicach, Wydawnictwo „Śląsk”, 1972.
- ↑ Zapomniane obozy. Siemianowice Śląskie. [dostęp 2012-01-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-09)].
- ↑ a b Roman Harbar, Zofia Tokarz, Jacek Wilczur, „Czas niewoli, czas śmierci”, Interpress, Warszawa 1979.
Bibliografia
- Roman Z. Hrabar, Niemieckie obozy dla Polaków na Śląsku w czasie II wojny światowej „Polenlager”, Śląski Instytut Naukowy w Katowicach, Wydawnictwo „Śląsk”, 1972
- Roman Harbar, Zofia Tokarz, Jacek Wilczur, „Czas niewoli, czas śmierci”, Interpress, Warszawa 1979
Linki zewnętrzne
- Relacja Marii Podrez – pobyt w Polenlager nr 10 w Laurahutte (Siemianowice Śląskie), Archiwum Historii Mówionej / Ośrodek Karta
- relacja więźnia Jacka Kisielewskiego. dsh.waw.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
- relacja więźniarki Marii Podrez. dsh.waw.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-04)].