Przyjaciel (herb szlachecki)
 Herb Przyjaciel | |
| Typ herbu | szlachecki |
|---|---|
| Alternatywne nazwy | Kemlada, Kemlad, Kamrad, Kamerad |
| Pierwsza wzmianka | 1166 |
Przyjaciel (Kemlada, Kemlad, Kamrad, Kamerad) – polski herb szlachecki.
Opis herbu
Przyjaciel – W polu błękitnym, serce czerwone, przebite strzałą srebrną grotem w prawo, wewnątrz misy złotej. W klejnocie pięć piór strusia[1].
Przyjaciel II – W polu błękitnym strzała srebrna, złotym grotem w górę, między dwoma sercami czerwonymi. W klejnocie ogon pawi[2].
- Herbowni – Lisiecki, Hryniewicz, Mackiewicz, Wojciechowicz[3]
Legenda herbowa
Powstanie datuje się na 1166 rok. Nadany przez Henryka Sandomierskiego potomkom rycerza Mirosława w czasie wojny z pogańskimi Prusami.
Herbowni
Bohusław, Downarowicz, Dramiński, Dranicki, Dulewski, Grabowski, Hryniewicz, Janowicz, Jurowski, Klimkiewicz, Ladziński, Ładziński, Lipiński, Maciejewicz, Mackiewicz, Mickiewicz, Migiewicz, Minasiewicz, Mingajłowicz, Mirosławski, Muraszko, Muśnicki, Dowbor – Muśnicki, Nagrodzki, Nowaczyński, Nowakowicz, Pawłowicz[4], Połtorzycki, Romanowski, Skirmunt – Strawiżski, Szumowiecki, Tomkowicz, Więckowicz, Wojciechowicz, Karabaniwicz Wolański, Żabiński
Znani herbowni
- gen. Józef Dowbor-Muśnicki (1867–1937)
- prof. Tadeusz Wolański (1785–1865)
- Adolf Nowaczyński (1876–1944) – pisarz, dramaturg
Zobacz też
 | Zobacz hasło Przyjaciel w Wikisłowniku |
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Herby szlacheckie. Herb Przyjaciel, odmiany, herbowni (pol.)
- p
- d
- e
Odmiany herbu Przyjaciel
| Odmiany baronowskie |
|
|---|---|
| Odmiany hrabiowskie | |
| Odmiany |
|
| Odmiany niepewne |
- p
- d
- e
| Herby | |
|---|---|
| Elementy herbu |
|
| Oznaki godności | |
| Inne |
|
| Działy heraldyki |
- Wikiprojekt Herby
