Puccinia polygoni-amphibii
Uredinia na rdeście ziemnowodnym | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | grzyby | ||
Typ | podstawczaki | ||
Klasa | rdze | ||
Rząd | rdzowce | ||
Rodzina | rdzowate | ||
Rodzaj | rdza | ||
Gatunek | Puccinia polygoni-amphibii | ||
Nazwa systematyczna | |||
Puccinia polygoni-amphibii Pers. Syn. Met. Fung. (Göttingen) 1: 227 (1801) | |||
|
Puccinia polygoni-amphibii Pers. – gatunek grzybów z rodziny rdzowatych (Pucciniaceae)[1]. Grzyb mikroskopijny pasożytujący na roślinach z rodzaju bodziszek (Geranium) i rdest (Polygonum, Persicaria)[2]. Wywołuje u nich chorobę zwaną rdzą[3].
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Puccinia, Pucciniaceae, Pucciniales, Incertae sedis, Pucciniomycetes, Pucciniomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Takson ten opisał w 1801 r. Christiaan Hendrik Persoon[1].
Synonimy[4]:
- Aecidium sanguinolentum Lindr. 1900
- Dicaeoma persicariae Gray 1821
- Dicaeoma polygoni-amphibii (Pers.) Rabenh.
- Puccinia amphibii Fuckel 1874
- Puccinia polygoni Alb. & Schwein. 1805
- Puccinia polygoni-amphibii var. convolvuli Arthur 1934
- Puccinia polygoni-convolvuli DC. 1808
- Uredo betae var. convolvuli Alb. & Schwein. 1805
Morfologia i rozwój
Puccinia polygoni-amphibii jest pasożytem dwudomowym, tzn., że jego cykl życiowy odbywa się na dwóch żywicielach. Spermogonia i ecja rozwijają się na liściach bodziszków (Geranium). Spermogonia tworzą się na obydwu stronach blaszki liściowej, są nieliczne i częściowo zagłębione w tkance liścia. Ecja powstają głównie na dolnej stronie liścia, są cylindryczne, z wąskim zakrzywionym brzegiem podzielonym na małe segmenty. Tworzą koncentryczne kręgi na intensywnie zaczerwienionych częściach liści[2].
Brązowe uredinia i czarnobrązowe telia rozwijają się na niektórych gatunkach rdestów (Polygonum), przeważnie na dolnej stronie liści. Urediniospory z 2 porami rostkowymi powyżej równika. Teliospory dwukomórkowe, ściana górnej komórki jest silnie pogrubiona. Mają trwały trzonek o barwie od szklistej do żółtawobrązowej, mniej więcej tej samej długości co zarodnik[2].
Występowanie
Puccinia polygoni-amphibii występuje na wszystkich kontynentach poza Antarktydą[5].
W Polsce opisano występowanie na bodziszku łąkowym (Geranium pratense), rdeście ziemnowodnym (Persicaria amphibia) i rdeście szczawiolistnym (Polygonum lapathifolium)[6].
Przypisy
- ↑ a b c Index Fungorum [online], indexfungorum.org [dostęp 2021-04-09] (ang.).
- ↑ a b c Puccinia polygoni-amphibii Pers. [online], Plant Parasites of Europe [dostęp 2021-04-09] .
- ↑ Joanna Marcinkowska, Oznaczanie rodzajów grzybów sensu lato ważnych w fitopatologii, Warszawa: PWRiL, 2012, ISBN 978-83-09-01048-7.
- ↑ Species Fungorum [online], speciesfungorum.org [dostęp 2021-04-09] (ang.).
- ↑ Discover Life Maps [online] [dostęp 2021-04-09] .
- ↑ Wiesław Mułenko, Tomasz Majewski, Małgorzata Ruszkiewicz-Michalska, A preliminary checklist of micromycetes in Poland. Wstępna lista grzybów mikroskopijnych Polski, Kraków: W. Szafer. Institute of Botany, PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-75-4