| Zobacz też: inne znaczenia. |
Data i miejsce urodzenia | 26 stycznia 1973 Łódź |
Wzrost | 174 cm |
Pozycja | pomocnik |
Informacje klubowe |
Klub | Resovia (trener) |
Kariera juniorska |
Lata | Klub | 1984–1991 | ŁKS Łódź | |
Kariera seniorska[a] |
|
Kariera trenerska |
Lata | Drużyna | 1996–1999 | ŁKS Łódź (juniorzy) | 1998–1999 | Piotrcovia Piotrków Trybunalski (asystent) | 2000 | Leiknir Fáskrúðsfirði | 2001–2004 | Knattspyrnufélagið Þróttur | 2004–2006 | Lech Poznań (asystent) | 2006–2007 | Zagłębie Lubin (asystent) | 2007–2008 | Zagłębie Lubin | 2008–2009 | Polska (asystent) | 2009–2010 | GKS Bełchatów | 2010 | Cracovia | 2011 | Lechia Gdańsk | 2013 | Miedź Legnica | 2015–2016 | GKS Bełchatów | 2016–2023 | Lech Poznań (szef szkolenia młodzieży) | 2018 | Lech Poznań (tymczasowo) | 2018 | Lech II Poznań (tymczasowo) | 2018 | Lech II Poznań (tymczasowo) | 2019–2020 | Lech II Poznań | 2023–2024 | Resovia | |
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
Rafał Ulatowski (ur. 26 stycznia 1973 w Łodzi) – polski piłkarz, trener, komentator sportowy, od 2023 trener Resovii.
Kariera piłkarska
Jako zawodnik występował w barwach ŁKS Łódź (1991–1992), Bałtyku Gdynia (drugi zespół, 1992–1994) oraz klubów islandzkich, m.in. Þróttur (2001–2003). Jest synem Zdzisława Ulatowskiego, byłego piłkarza i trenera ŁKS[1].
Kariera trenerska
Ukończył studia na Akademii Wychowania Fizycznego w Gdańsku. Posiada licencję trenerska UEFA Pro Licence A (2005). Zaczynał jako trener juniorów Łódzkiego Klubu Sportowego[2], którzy pod jego wodzą zwyciężyli w międzynarodowym turnieju Liège Cup '97 (belgijskie Waremmne koło Liège). Pracował następnie jako II trener w Piotrcovii Piotrków Trybunalski (1998–1999), a potem jako grający szkoleniowiec w klubach islandzkich, m.in. w Knattspyrnufélagið Þróttur. W latach 2004–2006 asystent Czesława Michniewicza w Lechu Poznań, a w latach 2006–2007 w Zagłębiu Lubin. Uczestniczył w trenerskich stażach szkoleniowych, m.in. w Chelsea FC (2003), Rangers FC (2004), Tottenhamie Hotspur (2006). Od października 2007 był pierwszym trenerem Zagłębia Lubin, zadebiutował w pierwszej lidze zwycięskim meczem z Zagłębiem Sosnowiec (2:1).
W lipcu 2008 został mianowany asystentem selekcjonera reprezentacji Polski, Leo Beenhakkera. 8 stycznia 2009 został trenerem GKS Bełchatów jako następca Pawła Janasa[3]. Funkcję tę pełnił do końca sezonu 2009/10, który drużyna zakończyła na piątym miejscu w Ekstraklasie. Kilka dni po rozstaniu z Bełchatowem, 28 maja podpisał dwuletni kontrakt z Cracovią, zastępując na stanowisku trenerskim Oresta Lenczyka. Funkcje pierwszego trenera tej drużyny sprawował do 27 października 2010. Od 9 listopada do 14 grudnia 2011 był trenerem Lechii Gdańsk. Od 12 czerwca do 9 września 2013 pełnił rolę trenera Miedzi Legnica[4][5][6]. W latach 2015–2016 znów pracował w Bełchatowie.
Od 1 lipca 2016 pełni rolę szefa szkolenia akademii piłkarskiej Lecha Poznań[7]. 10 maja 2018 został wyznaczony na tymczasowego trenera pierwszego zespołu. Dwukrotnie tymczasowo w 2018 oraz na pełny etat w latach 2019–2020 zatrudniony był jako trener Lecha II Poznań. 4 grudnia 2023 został trenerem pierwszoligowej Resovii[8].
Przypisy
- ↑ Ulatowski już w Lechii Gdańsk [dostęp 2017-01-06].
- ↑ Zagłębie Lubin – Info Serwis [online], zaglebie.org [dostęp 2017-11-26] (pol.).
- ↑ Rafał Ulatowski trenerem GKS Bełchatów. 90minut.pl, 8 stycznia 2009. [dostęp 2009-01-08].
- ↑ Rafał Ulatowski trenerem Miedzi. 90minut.pl, 12 czerwca 2013. [dostęp 2013-06-12].
- ↑ Rafał Ulatowski nowym trenerem Miedzi!. lca.pl, 2013-06-12. [dostęp 2013-06-12].
- ↑ psz: Miał być awans, jest czerwona latarnia. Rafał Ulatowski odszedł z Miedzi Legnica. ekstraklasa.net, 2013-09-09. [dostęp 2013-09-09]. (pol.).
- ↑ Wirtualna PolskaW.P. Media Wirtualna PolskaW.P., Rafał Ulatowski szefem szkolenia w Akademii Lecha Poznań – WP SportoweFakty, „sportowefakty.wp.pl”, 21 czerwca 2016 [dostęp 2017-10-31] (pol.).
- ↑ Rafał Ulatowski trenerem Resovii [online], www.90minut.pl [dostęp 2023-12-04] .
Linki zewnętrzne
- ↑ a b c d e f g h trener zastępczy
- ↑ prowadzenie niepewne
- ↑ a b c d e f g trener tymczasowy
- ↑ a b c d e trener tymczasowy
- ↑ a b trener zastępczy
- Stanko (1971)
- Zagrodnik (1972–74)
- Dziwisz (1974–75)
- Mirrer (1975–76)
- Niemietiuk (1976–79)
- Bartnik (1979–80)
- Poticha (1980)
- Zagrodnik (1981)
- Niemietiuk (1981–83)
- Wnuk (1983–84)
- Niemietiuk (1984–85)
- Kobiałko (1985–86)
- Moroch (1986)
- Osuch (1986–88)
- Koncewicz (1988–89)
- Jastrzębowski (1989–91)
- Fiutowski (1991–92)
- Bożyczko (1992–93)
- Wojno (1993–94)
- Kumik (1994–95)
- Putyra (1995–97)
- Fiutowski (1997–2000)
- Moroch (2000–01)
- Klepak (2001–03)
- Páník (2003–04)
- Kowalski (2004–05)
- Němec (2005–07)
- Kubot (2007–08)
- Moroch (2008)
- Pedryc (2008–09)
- Kudyba (2009–11)
- Baniak (2011–13)
- Ulatowski (2013)
- Fedoruk (2013–14)
- Żuraw (2014)
- Stawowy (2014)
- Kudyba (2014–15)
- Kuźma (2015)
- Tarasiewicz (2015–17)
- Nowak (2017–20)
- Mokry[A] (2018)
- Kościelniak (2020)
- Skrobacz (2020–21)
- Łobodziński (2021–22)
- Bella [A] (2022)
- Mokry (2022–23)
- Bella (2023–24)
- Mamrot (od 2024)
|
- VIAF: 60145602414301360240
- PLWABN: 9810654356205606