Rajskie (województwo podkarpackie)

Ten artykuł od 2014-03 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Zobacz też: Rajskie w innych znaczeniach tego słowa.

Rajskie

wieś
San w Rajskiem
Państwo	Polska
Województwo	podkarpackie
Powiat	leski
Gmina	Solina
Liczba ludności (2022)	51[2]
Strefa numeracyjna	13
Kod pocztowy	38-610[3]
Tablice rejestracyjne	RLS
SIMC	0360610[4]
Położenie na mapie gminy Solina Rajskie
Położenie na mapie Polski Rajskie
Położenie na mapie województwa podkarpackiego Rajskie
Położenie na mapie powiatu leskiego Rajskie
49°17′49″N 22°28′34″E/49,296944 22,476111[1]
Multimedia w Wikimedia Commons

Rajskie (pierwotnie Ralskie) – wieś w Polsce, położona w województwie podkarpackim, w powiecie leskim, w gminie Solina^[5][4]. Przez wieś przebiega droga wojewódzka nr 894

We wsi znajduje się kościół pod wezwaniem św. Rafała Kalinowskiego, który jest filią parafii świętego Maksymiliana Kolbe w Wołkowyi (dekanat Solina).

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego.

Przez teren wsi przebiegał szlak handlowy nad Sanem. Świadczą o tym znaleziska z epoki brązu i żelaza.

Najstarsze dokumenty o miejscowości pochodzą z 1425. W 1436 wieś była własnością Sobieńskich w dobrach Kmitów. W 1436 – Jan Goligyan w imieniu żony Małgorzaty wystąpił do sądu grodzkiego w Sanoku przeciw Mikołajowi Kmicie kasztelanowi przemyskiemu, który zajął gwałtem dobra ojczyste Małgorzaty Goligyan, przypadłe jej po bracie zm. Janie Kmicie i jego dzieciach z Bachórza, tj. zamek Sobień z wsiami doń należącymi Rajskie, Olszanica, Myczkowce, i inne. Spór ten trwał do 1441, aż gdy doszło do ugody między Małgorzatą a jej stryjem Mikołajem Kmitą z Wiśnicza, kasztelanem przemyskim. Małgorzata była wtedy żoną Mościca z Wielkiego Koźmina. Odstąpiła Mikołajowi i jego synom zamek Sobień z wsiami do niego należącymi jak Huzele, Myczkowce, Uherce.

Wieś prawa wołoskiego, położona była w drugiej połowie XV wieku w ziemi sanockiej województwa ruskiego^[6].

W 1672, po najeździe Tatarów, we wsi Romerów ocalały tylko 4 chaty – inne napastnicy spalili, a mieszkańców uprowadzili w jasyr.

W 1773 Rajskie należało do Józefa Ossolińskiego.

W połowie XIX wieku właścicielem posiadłości tabularnej Rajskie z Łużkiem był karoł hr. Łoś^[7].

W 1863, ks. Kuryło Czajkowski poświęcił w cerkwi, Polakom wyruszającym do Powstania styczniowego, sztandary i broń, za co był przez 6 tygodni więziony w Sanoku.

Był tu też Klasztor Zgromadzenia św. Wincentego a Paulo (Szarytek). Mieścił się w dworze ofiarowanym przez dziedziczkę wioski h. Urszulę Golejewską h. Łosiów, która założyła tu ok. 1869 kopalnię ropy.

W II Rzeczypospolitej wieś w powiecie leskim województwa lwowskiego. W latach 1944–1946 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 21 Polaków oraz Ukraińców, którym zarzucono współpracę z Wojskiem Polski. W czerwcu 1944 napadli też na ochronkę sióstr szarytek. Pracujących tam księży i siostry zakonne od śmierci uratowała interwencja greckokatolickiego ks. Boziucha, który sprzyjał Polakom^[8].

W 1992 na Rajskiem odbył się zlot Rainbow Family, w którym uczestniczyło ponad dwa tysiące członków i sympatyków Tęczowej Rodziny z całego świata.

Osoby pochodzące z Rajskiego:

• Ksawery Antoni Romer – syn zarządcy majątku – powstaniec styczniowy z 1863, który zginął w powstaniu w sandomierskim.

• Rajskie, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 499 .