Roberto Stagno
Imię i nazwisko | Vincenzo Andriolo | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 11 października 1840 | ||
Pochodzenie | włoskie | ||
Data i miejsce śmierci | 26 kwietnia 1897 | ||
Typ głosu | tenor | ||
Gatunki | |||
Zawód | śpiewak | ||
|
Roberto Stagno, właśc. Vincenzo Andriolo[1][2] (ur. 11 października 1840 w Palermo, zm. 26 kwietnia 1897 w Genui[1][2]) – włoski śpiewak operowy, tenor.
Życiorys
Studiował w Mediolanie u Giuseppe Lampertiego, jako śpiewak zadebiutował na scenie w 1862 roku w Lizbonie rolą Rodriga w Otellu Giuseppe Verdiego[1][2]. W kolejnych latach występował na scenach włoskich, a także w Madrycie (1865), Moskwie (1868) i Buenos Aires (1879)[1]. W 1883 roku wystąpił w Metropolitan Opera w Nowym Jorku jako Enzo w amerykańskiej premierze Giocondy Amilcare Ponchiellego[2]. W 1890 roku kreował rolę Turridu w prapremierowym przedstawieniu Rycerskości wieśniaczej Pietro Mascagniego w Teatro Costanzi w Rzymie[1][2]. W 1892 roku wystąpił także w rzymskim Teatro Argentina w prapremierze Mala vita Umberto Giordano[2].
Był żonaty ze swoją uczennicą, śpiewaczką operową Gemmą Bellincioni[1][2]. Ich córka, Bianca Stagno-Bellincioni (1888–1980), także została śpiewaczką[1][2].