SMS S 113
Historia | |
Stocznia | Schichau-Werke, Elbląg |
---|---|
Wodowanie | 31 stycznia 1918 |
Kaiserliche Marine | |
Nazwa | S 113 |
Wejście do służby | 31 stycznia 1918 |
Wycofanie ze służby | 5 sierpnia 1919 |
Marine nationale | |
Nazwa | Amiral Sénès |
Wejście do służby | 1 czerwca 1920 |
Wycofanie ze służby | 1936 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność | projektowa 2060 t |
Długość | na linii wodnej: 105,4 m , |
Szerokość | 10,2 m |
Zanurzenie | 3,4 m |
Napęd | |
4 kotły parowe Navy turbiny parowe Schichau 2 śruby napędowe 45 000 KM | |
Prędkość | 36 węzłów |
Zasięg | 2500 mm/20 w. |
Uzbrojenie | |
4 x armata okrętowa 15 cm KL/45 4 x wyrzutnia torped kal. 600 mm (2x2) 40 min | |
Załoga | 176 |
S 113 – niemiecki niszczyciel z okresu I wojny światowej. Pierwsza i jedyna ukończona jednostka typu S 113. Okręt wyposażony w cztery kotły parowe opalane ropą. Zapas paliwa 720 ton. Okręt nie zdążył wziąć udziału w I wojnie światowej. Po jej zakończeniu przekazany w ramach reparacji wojennych Francji, został wcielony do Marine nationale jako "Amiral Sénès". Złomowany w 1936 roku.
Bibliografia
- Robert Gardiner, Randal Gray: Conway's All The World's Fighting Ships 1906-1921. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 1985. ISBN 978-0-87021-907-8.