STS Kruzensztern
Poprzednie nazwy | Padua | ||
---|---|---|---|
Bandera | Rosja | ||
Znak wywoławczy | UCVK | ||
Port macierzysty | |||
Armator | MR Rosja | ||
Dane podstawowe | |||
Materiał | stal | ||
Historia | |||
Stocznia | J. C. Tecklenborg | ||
Data budowy | 1926 | ||
Data wodowania | 11 czerwca 1926 | ||
Dane techniczne | |||
Wyporność | 4700 t | ||
Liczebność załogi | 257 | ||
Długość całkowita (L) | 114,4 m | ||
Szerokość (B) | 14,02 m | ||
Zanurzenie (D) | 6,8 m | ||
Pojemność | 3545 RT | ||
Ożaglowanie | |||
Typ ożaglowania | bark | ||
Powierzchnia ożaglowania | 3400 m² | ||
Wysokość masztów | 51,3 | ||
Liczba masztów | 4 | ||
Napęd mechaniczny | |||
Silnik | 2 × 1000 hp (diesel) | ||
Prędkość maks. | 17,3 w. | ||
|
STS Kruzensztern (ros. Крузенштерн, transkr. ang. Kruzenshtern[1]), poprzednio Padua – rosyjski żaglowiec, czteromasztowy bark, jeden z największych (obok „Siedowa” i „Royal Clippera”) żaglowców i ostatnich windjammerów.
Historia i rejsy
Żaglowiec został zbudowany w 1926 w stoczni J. C. Tecklenborg w Wesermünde dla Ferdynanda Laeisza. Pływał pod nazwą „Padua” (Padwa) jako żaglowiec towarowy, przywożąc do Europy saletrę z Chile. 12 stycznia 1946 został przekazany ZSRR jako odszkodowanie po II wojnie światowej. Obecnie pływa jako statek szkolny rybołówstwa.
„Padua” była ostatnim zbudowanym w historii wielkim żaglowcem handlowym. Pod banderą radziecką otrzymała imię Iwana Kruzenszterna, dowódcy pierwszej rosyjskiej wyprawy dookoła świata podjętej w latach 1803–1806 na statkach „Nadieżda” i „Newa”.
Porty macierzyste:
Dalsza literatura
- Janusz Kozak. Śladami swojego patrona. „Morza, Statki i Okręty”. 2/1996, s. 68, lipiec-wrzesień 1996
- Siergiej Bałakin. Windjammery. Część V. „Okręty Wojenne”. 6/2016 (140)