Siła Plancka
Siła Plancka – pochodna jednostka siły, w naturalnym systemie jednostek oznaczana jako FP.
- 1,21027 × 1044 N
gdzie: – energia Plancka, – długość Plancka, c – prędkość światła w próżni, G – stała grawitacji.
Siła Plancka jest to siła, która jest potrzebna, aby masę Plancka rozpędzić do prędkości pozwalającej jej pokonać długość Plancka w czasie Plancka. Siła Plancka odgrywa ważną rolę w teorii strun jako podstawowe naprężenie. W ogólnej teorii względności siła Plancka to czynnik, przez który należy podzielić gęstość energii, aby otrzymać zakrzywienie czasoprzestrzeni.
Bibliografia
- F. Wilczek, Scaling Mount Planck Physics Today czerwiec 2001 HTML
- p
- d
- e
Jednostki naturalne (jednostki Plancka)
Jednostki podstawowe | |
---|---|
Jednostki pochodne |
- Pięć fundamentalnych stałych fizycznych
- prędkość światła w próżni
- stała grawitacji
- zredukowana stała Plancka
- czynnik stały z prawa Coulomba
- stała Boltzmanna