Silosokombajn
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Silosokombajn (jedna z nazw potocznych: sieczkarnia polowa) – maszyna rolnicza, służąca do ścinania i rozdrabniania roślin[1]. Silosokombajny dzielą się na podczepiane i samobieżne. Ta druga odmiana jest określana jako tzw. sieczkarnia samojezdna.
Budowa
Zasadnicze części to:
- zespół ścinający,
- zespół rozdrabniający,
- wyrzutnik (rzadziej podajnik) masy rozdrobnionej.
W przypadku silosokombajnów podczepianych występuje zespół zaczepów i przekaźnik napędu (nośnikiem i źródłem napędu jest ciągnik rolniczy).
Silosokombajny samobieżne mają własny układ napędowy i jezdny. Zwykle też kabinę dla obsługującego.
Zasadniczo silosokombajny nie posiadają wbudowanego zbiornika na masę rozdrobnioną.
Zasada i cel działania
Rośliny zostają ścięte, wciągnięte do wnętrza maszyny gdzie następuje natychmiastowe ich rozdrabnianie – jeszcze na polu (stąd nazwa potoczna). Rozdrobniona masa wyrzucana jest na przyczepę (zwykle o znacznej pojemności) ciągniętą przez silosokombajn samobieżny, ciągnik rolniczy, na którym podwieszono silosokombajn podczepiany, albo przez osobny ciągnik rolniczy.
Zastosowanie
W Polsce tą metodą jest zbierana głównie wierzba energetyczna oraz kukurydza, i rośliny motylkowe na kiszonkę. Po ścięciu masa roślinna trafia do silosu – stąd nazwa kombajnu.
W USA silosokombajnów używa się między innymi do zbioru trzciny cukrowej.
Przypisy
- ↑ Mała encyklopedia rolnicza, Warszawa: Powszechne Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1964, s. 294-295 .
- Britannica: topic/forage-harvester