Sonet 122 (William Szekspir)
Thy gift, thy tables, are within my brain
Full charactered with lasting memory,
Which shall above that idle rank remain,
Beyond all date, even to eternity:
Or, at the least, so long as brain and heart
Have faculty by nature to subsist;
Till each to razed oblivion yield his part
Of thee, thy record never can be missed.
That poor retention could not so much hold,
Nor need I tallies thy dear love to score;
Therefore to give them from me was I bold,
To trust those tables that receive thee more:
- To keep an adjunct to remember thee
- Were to import forgetfulness in me.
William Shakespeare[3]
Zapiski twoje, które-m miał od ciebie,
Noszę w swej głowie: pamiętnik, daleki
Od zatracenia, choć wszystko pogrzebie
Czas, drogą swoją śpieszący przez wieki.
Przynajmniej dotąd będzie trwał, dopóki
Mózg nasz i serce z rozkazu natury
Nie stracą życia zdolności i sztuki —
Aż dotąd w grób on nie zejdzie ponury,
Miłości twojej żadne nie wyrażą
Zakarbowania, są czemś nazbyt małem,
Mnie ich nie trzeba, więc z spokojną twarzą
Tylko przy tamtej księdze pozostałem.
- Jużbym o tobie zapomniał otwarcie,
- Chcąc dla pamięci jakieś mieć podparcie.
tłum. Jan Kasprowicz[4]
 | Zobacz w Wikiźródłach: • tłumaczenie Marii Sułkowskiej (1913) |
Sonet 122 (incipit TThy guift,,thy tables,are within my braine[a]) – jeden z cyklu 154 sonetów autorstwa Williama Szekspira. Po raz pierwszy został opublikowany w 1609 roku[5].
Sonet 122 nawiązuje do sonetu 77, którym Młodzieniec otrzymuje książkę z pustymi stronami do zapisania[6].
Treść
W sonecie tym podmiot liryczny, przez niektórych badaczy utożsamiany z autorem[7][8], tłumaczy, że zagubienie notesu lub pamiętnika ofiarowanego mu przez Młodzieńca, nie ma znaczenia gdyż jego własna pamięć zapewnia trwalsze wspomnienia[6].
Wydaje się, że sonet odnosi się do rzeczywistego zdarzenia w życiu poety, ponieważ temat ten jest zbyt trywialny jak na formę sonetu[9]. Jednakże motyw ten obecny jest również w Hamlecie (Akt 1 scena 5 Twe przykazanie żyć będzie samotnie w księdze mojego umysłu, nietknięte[10])[6].
Polskie przekłady
| 1913 | Twój dar, Twój napis w mózgu moim gości, | Maria Sułkowska | [11] | ||
| 1922 | Zapiski twoje, które-m miał od ciebie, | Jan Kasprowicz | [4] | ||
| 1948 | Tabliczki, dar Twój, w mózgu mym są, przyjacielu, | Władysław Tarnawski | [12] | ||
| 1968 | To coś mi dał na piśmie, to już w mojej głowie | Marian Hemar | [13] | ||
| 1979 | Twój dar – spisany – w mózgu mym spoczywa | Maciej Słomczyński | [14] | ||
| 2011 | Dar od ciebie, pamiętnik, choć tak wiele warty | Stanisław Barańczak | [7] | ||
| 2015 | Twój dar – notatnik – w sobie noszę stale | Ryszard Długołęcki | [15] |
Uwagi
- ↑
William Shakespeare: Shake-speares Sonnets. Neuer before Imprinted. (A Louers Complaint. By William Shake-speare.). Londyn: 1609.
Przypisy
- ↑ Wiktor Hahn: Shakespeare w Polsce : bibliografia. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1958, s. 36-38.
- ↑ Wanda Krajewska: Recepcja literatury angielskiej w Polsce w okresie modernizmu (1887-1918): informacje, sạdy, przekłady. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1972, s. 228.
- ↑ Charles Knox Pooler (red.): The Works of Shakespeare: Sonnets. Londyn: Methuen & Company, 1918, seria: The Arden Shakespeare [1st series]. OCLC 4770201.
- ↑ a b Jan Kasprowicz: William Shakespeare Sonety z angielskiego przełożył Jan Kasprowicz. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Bibljoteka Polska“, 1922.
- ↑ Roman Dyboski: O sonetach i poematach Szekspira.. Warszawa: Gebethner&Wolff, 1914, s. 28, 81.
- ↑ a b c Katherine Duncan-Jones: Shakespeare's Sonnets. Londyn, Nowy Jork, Delhi, Sydney: Bloomsbury, 2015, s. 354-355, seria: The Arden Shakespeare. ISBN 978-1-4080-1797-5.
- ↑ a b Stanisław Barańczak: William Shakespeare Sonety Przekład, wstęp i opracowanie Stanisław Barańczak. Kraków: Wydawnictwo a5, 2011. ISBN 978-83-61298-50-2.
- ↑ Henryk Zbierski: William Shakespeare. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1988, s. 552-577. ISBN 83-214-0524-X.
- ↑ Shakespeare's Sonnets – Sonnet CXXII. Oxquarry Books Ltd. [dostęp 2020-12-02]. (ang.).
- ↑ Maciej Słomczyński: Shakespeare William - Dzieła tom V Tragedie 1. Warszawa: Wydawnictwo Literackie, 1979, s. 366.
- ↑ Maria Sułkowska (MUS): Sonety Shakespeare’a I-CXXXIV i CXXXVII-CLIV. Kraków: G. Gebethner i spółka, 1913.
- ↑ Fragment spuścizny Władysława Tarnawskiego. Sonety, „Lukrecja”, „Wenus i Adonis”. Autograf, 3 zeszyty. Dar Joanny Tarnawskiej. Dzieła W. Sheakespeare’a w przekładzie W. Tarnawskiego.. Biblioteka Jagiellońska Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-12-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-16)].
- ↑ Marian Hemar: Sonety Szekspira. Londyn: Polska Fundacja Kulturalna, 1968.
- ↑ Maciej Słomczyński: Shakespeare William - Dzieła tom 1 Sonety. Warszawa: Wydawnictwo Literackie, 1979.
- ↑ Ryszard Długołęcki: William Shakespeare Sonety przekład Ryszard Długołęcki. Bydgoszcz: Arspol, 2015. ISBN 978-83-936744-1-1.
Linki zewnętrzne
- Shakespeare's Sonnets – pełny tekst wraz z komentarzem. Oxquarry Books Ltd. [dostęp 2020-12-02]. (ang.).
- p
- d
- e
|
