Starship Integrated Flight Test 4

Starship Integrated Flight Test 4 (skrót IFT-4) – czwarty testowy lot rakiety nośnej Starship, należącej do amerykańskiej firmy SpaceX. W locie tym użyto prototypów Booster 11 (pierwszy stopień) i Ship 29 (drugi stopień). Test został przeprowadzony 6 czerwca 2024 roku^[1] i stał się pierwszym w pełni udanym lotem Starshipa, w ramach którego pomyślnie zwodował zarówno pierwszy jak i drugi stopień prototypu.^[2][3].

Lot ten w założeniach jest kopią poprzedniego lotu. Głównymi celami tego lotu było lądowanie Super Heavy na „wirtualnej wieży” znajdującej się w Zatoce Meksykańskiej oraz przetrwanie szoku termicznego przy wejściu w atmosferę przez statek kosmiczny Starship i jego lądowanie w Oceanie Indyjskim^[4]. Wszystkie cele zostały pomyślnie zrealizowane w trakcie lotu^[5].

Po tym, jak trzeci lot testowy przeprowadzony 14 marca 2024 roku zakończył się zniszczeniem obu stopni prototypu (B10/S28) rozpoczęło się dochodzenie w sprawie wypadku pod przewodnictwem SpaceX nadzorowane przez Federalną Administrację Lotnictwa^[6], które zostało zakończone 28 maja 2024 roku^[7]. Federalna Administracja Lotnictwa stwierdziła, że może być konieczna modyfikacja licencji w celu uwzględnienia działań naprawczych^[8][9].

Zgoda na start została uzyskana 4 czerwca 2024 roku^[10], a planowana data startu została ustalona na 5 czerwca, ale została przesunięta o jeden dzień na 6 czerwca 2024 roku^[11].

SpaceX zamierza podjąć próbę "łapania" pierwszego stopnia Super Heavy przy użyciu prawdziwej wieży startowej już podczas piątego lotu Starshipa pod warunkiem, że lądowanie na "wirtualnej wieży" zakończy się pomyślnie^[12].

Profil czwartego lotu prototypu jest bardzo podobny do profilu trzeciego lotu, z pominięciem testu drzwi ładowni oraz testu transferu paliwa. SpaceX nie podjęło także próby ponownego zapłonu silników rakietowych Shipa w przestrzeni kosmicznej^[13]. W odróżnieniu do poprzednich lotów, Ship podjął próbę wodowania na Oceanie Indyjskim, wykorzystując trzy silniki do pionizacji i wyhamowania z prędkości swobodnego opadania^[14].

Podczas startu jeden z 33 silników w boosterze nie uruchomił się, jeden z trzynastu silników wykorzystanych przed wodowaniem nie uruchomił się zgodnie z planem. Żadna z awarii silników nie wpłynęła na ostateczny wynik lotu. Po raz pierwszy także zastosowano tymczasową zmianę konstrukcyjną, polegającą na odrzuceniu pierścienia separacyjnego w celu zmniejszenia masy podczas wodowania^[15].

Po raz pierwszy także Ship z powodzeniem wszedł w atmosferę, utrzymując kontrolę swojego położenia pomimo utraty pewnej liczby płytek osłony termicznej i znacznych uszkodzeń co najmniej jednej płetwy kierowniczej. Po wyhamowaniu prototypu z prędkości naddźwiękowej Ship symulował udane lądowanie nad oceanem, po czym wodował na wodach Oceanu Indyjskiego^[16]. Ship wylądował około 6 kilometrów od docelowego miejsca wodowania^[17].

Lot został ogłoszony sukcesem. Był to pierwszy lot, podczas którego zarówno Super Heavy oraz Ship pomyślnie wodowały^[19]. 12 czerwca 2024 roku Federalna Administracja Lotnictwa ogłosiła, że nie będzie wymagać żadnego dochodzenia, ponieważ wszystkie elementy lotu miały miejsce w ramach zaplanowanych działań^[20].

• Starship Integrated Flight Test 1
• Starship