Thalassodendron
 Thalassodendron ciliatum | |||
| Systematyka[1][2] | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | rośliny | ||
| Podkrólestwo | |||
| Nadgromada | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Nadklasa | okrytonasienne | ||
| Klasa | Magnoliopsida | ||
| Nadrząd | liliopodobne (≡ jednoliścienne) | ||
| Rząd | |||
| Rodzina | bałwanicowate | ||
| Rodzaj | Thalassodendron | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Thalassodendron Hartog Verh. Kon. Ned. Akad. Wetensch., Afd. Natuurk., Sect. 2, 59(1): 186 (1970) | |||
| Typ nomenklatoryczny | |||
| Thalassodendron ciliatum (Forssk.) Hartog[3] | |||
| Zasięg | |||
 | |||
| |||
Thalassodendron Hartog – rodzaj traw morskich należący do rodziny bałwanicowatych (Cymodoceaceae), obejmujący dwa gatunki: Thalassodendron ciliatum (Forssk.) Hartog, występujący od egipskich wybrzeży Morza Czerwonego przez afrykańskie i azjatyckie wybrzeża Oceanu Indyjskiego do Wysp Karolińskich na Oceanie Spokojnym oraz Thalassodendron pachyrhizum Hartog, endemiczny dla zachodnich wybrzeży Australii Zachodniej[4].
Nazwa naukowa rodzaju pochodzi od greckich słów θαλασς (thalass – morski) i δένδρων (dendron – drzewo)[5].
Morfologia
- Łodyga
- Sympodialnie rozgałęziające się, masywne, płożące kłącze. W co czwartym węźle kłącza powstaje wzniesiony, zdrewniały, nierozgałęziający się pęd. Kłącze ukorzenia się w węzłach poprzedzających te z pędem.
- Liście
- Wyrastają w wiązkach na szczytach pędów powstających w węzłach kłącza. Blaszki liściowe równowąskie, płaskie, wycięte, ząbkowane, z wieloma równoległymi żyłkami przewodzącymi.
- Kwiaty
- Rośliny dwupienne. Kwiaty pojedyncze, wyrastają na krótkich pędach bocznych, wspartych przez 4 przysadki. Kwiaty męskie z główkami pręcików zakończonymi długim wyrostkiem[6].
Biologia i ekologia
- Rozwój
- Wieloletnie, wodne geofity (hydrogeofity)[4], wodopylne. Nasiona kiełkują na roślinie macierzystej[6].
- Siedlisko
- Thalassodendron ciliatum zasiedla płytkie wody litoralu, występując na głębokości od 0 do 15 metrów, na podłożach piaszczystych i złożonych z osadów węglowych. T. pachyrhizum zasiedla nagie lub pokryte piaskiem rafy wapienne, równolegle do linii brzegowej, na głębokości 2-35 m[7].
Systematyka
Według Angiosperm Phylogeny Website (aktualizowany system APG IV z 2016) rodzaj należy do rodziny bałwanicowatych (Cymodoceaceae Vines), rzędu żabieńcowców (Alismatales Dumort.), w kladzie jednoliściennych (monocots)[2].
Zagrożenie i ochrona
Oba gatunki Thalassodendron zostały ujęte w Czerwonej księdze gatunków zagrożonych ze stasutem LC (mniejszej troski). Oba gatunki są zagrożone przez działalność człowieka, przede wszystkim prowadzoną gospodarkę morską, w tym prace prowadzone na dnie morskim. Stanowiska obu gatunków podlegają ochronie w wielu lokalnych obszarowych formach ochrony przyrody[7].
Przypisy
- ↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ a b Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2016-01-23] (ang.).
- ↑ Index Nominum Genericorum. [dostęp 2011-02-06].
- ↑ a b Rafaël Govaerts: World Checklist of Selected Plant Families. The Board of Trustees of the Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2011-02-06]. (ang.).
- ↑ Maureen L. Sullivan: The taxonomy of "seagrasses" surveyed from the higher taxa down through to the family level. Florida International University, 1994. [dostęp 2011-02-06].
- ↑ a b Klaus Kubitzki, Herbert Huber: Flowering plants, Monocotyledons : Alismatanae and Commelinanae (except Gramineae). New York: Springer-Verlag, 1998, s. 138. ISBN 978-3-540-64061-5.
- ↑ a b IUCN 2010. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2010.4.. [dostęp 2011-02-06].
- J9U: 987007547109005171
