Układ kombinacyjny

Układ kombinacyjny – rodzaj układów cyfrowych charakteryzujący się tym, że stan wyjść zależy wyłącznie od stanu wejść.

Stan wyjść opisują funkcje boolowskie, których argumentami są stany wejść – w przeciwieństwie do układów sekwencyjnych, których stan wyjść zależy nie tylko od stanu wejść, ale również od poprzedniego stanu wyjść. W układach kombinacyjnych nie występuje sprzężenie zwrotne^[1].

W układach cyfrowych ma miejsce niekorzystne zjawisko, nazwane hazardem, którego podłożem jest niezerowy czas propagacji (rozchodzenia się) sygnałów. W układach synchronicznych zjawisko hazardu praktycznie nie występuje^[2].

Do funkcjonalnych bloków kombinacyjnych zalicza się^[3]:

• Komutatory – multiplekser, demultiplekser,
• Konwertery kodów – koder, dekoder, transkoder,
• Bloki arytmetyczne – sumator, komparator, ALU.

• układ cyfrowy
• układ sekwencyjny
• układ wejścia-wyjścia
• układ otwarty (automatyka)