Wacław Przybylski
| Ten artykuł od 2021-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Wacław Przybylski (ur. 1828 w Wilnie, zm. 1872 w Paryżu) – przyrodnik, uczestnik powstania styczniowego.
Po ukończeniu uniwersytetu w Petersburgu był nauczycielem gimnazjalnym. Kształcił się także w Paryżu w Muzeum Historii Naturalnej. Był słuchaczem wykładów Jeana Pierre’a Flourensa, profesora anatomii porównawczej, ucznia znanego naturalisty Georgesa Cuviera[1]. Przełożył na język polski prace uznanych badaczy historii naturalnej: Juliena J. Virey’a Fizjologia i jej stosunek do psychologii i prawdopodobnie Jeana J. d’Omaliusa d’Halloy’a O rasach ludzkich, czyli zasady etnografii. Wspólnie z Ignacym Iwickim przetłumaczył „Chatę wuja Toma” H.B.Stowe. Był to drugi przekład polski. Ukazał się drukiem w Wilnie w 1860 roku, następnie w Warszawie w 1865. Podczas dyktatury Romualda Traugutta kierował prasą powstańczą, pełnił funkcję dyrektora wydziału spraw zagranicznych w tajnym Rządzie Narodowym. Następnie był przedstawicielem Rządu Narodowego we Francji.
Linki zewnętrzne
- Chatka ojca Toma (1865) w bibliotece Polona
Przypisy
- ↑ Daszkiewicz 2014 ↓, s. 105-106.
Bibliografia
- Piotr Daszkiewicz. Znaczenie nauczania w Narodowym Muzeum Historii Naturalnej w Paryżu dla polskiej nauki okresu zaborów. „Nauka Polska. Jej Potrzeby Organizacja i Rozwój”. 23 (48), s. 103-110, 2014. Warszawa. ISSN 1230-5480.
- p
- d
- e
|
- p
- d
- e
|
- PWN: 3963800