Wagotonia

Wagotonia (vagus (łac.) błąkający się, chwiejny i tónos (gr.) naprężenie), parasympatykotonia – stan wzmożonego napięcia nerwu błędnego bądź szerzej układu przywspółczulnego, wyrażający się stałym zwiększeniem wpływu napięcia nerwu błędnego na unerwiane narządy człowieka.

• zwolnienie tętna (bradykardia)
• zwężenie źrenic
• niskie ciśnienie tętnicze
• skłonność do stanów skurczowych jelit
• obniżenie napięcia życiowego
• obniżone zużycie tlenu
• obniżona podstawowa przemiana materii
• niski poziom glukozy
• limfocytoza
• eozynofilia
• stosunek K/ Ca powyżej 2

• sympatykotonia
• wagotomia

• Antoni Prusiński: Podstawy neurologii klinicznej. Warszawa: PZWL, 1977, s. 66.