Walentin Rasputin
Walentin Rasputin (2011) | |||
Imię i nazwisko | Walentin Grigorjewicz Rasputin | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 15 marca 1937 | ||
Data i miejsce śmierci | 14 marca 2015 | ||
Narodowość | rosyjska | ||
Język | |||
Alma Mater | Irkucki Uniwersytet Państwowy | ||
Dziedzina sztuki | proza, dramat, publicystyka | ||
Ważne dzieła | |||
| |||
Odznaczenia | |||
| |||
| |||
| |||
|
Walentin Grigorjewicz Rasputin, ros. Валентин Григорьевич Распутин (ur. 15 marca 1937 w Ust´-Uda, zm. 14 marca 2015 w Moskwie[1][2]) – pisarz radziecki i rosyjski. W swych dziełach podejmował tematykę życia wiejskiego. Urodził się i dużą część życia przeżył w obwodzie irkuckim na Syberii Wschodniej.
Twórczość
Powieści
- 1966 – Kraj wozlje camogo nieba (ros. Край возле самого неба)
- 1967 – Czelowiek z etogo swieta (ros. Человек с этого света)
- 1967 – Pieniądze dla Marii (ros. Деньги для Марии)
- 1970 – W ostatnią godzinę (ros. Последний срок) – w Polsce wydana po raz pierwszy w 1974 przez Wydawnictwo Czytelnik, Warszawa; polskie tłumaczenie Tadeusz Gosk
- 1974 – Żyj i pamiętaj (ros. Живи и помни) – w Polsce wydana po raz pierwszy w 1977 przez Wydawnictwo Czytelnik, Warszawa; polskie tłumaczenie Jerzy Pański
- 1976 – Pożegnanie z Matiorą (ros. Прощание с Матёрой) – w Polsce wydana po raz pierwszy w 1979 przez PIW, Warszawa; polskie tłumaczenie Jerzy Litwiniuk
- 1985 – Pożar (ros. Пожар)
- 2004 – Docz Iwana, mać Iwana (ros. Дочь Ивана, мать Ивана)
Nowele i opowiadania
- 1973 – Uroki francuzskogo (ros. Уроки французского)
- 1981 – Natasza (ros. Наташа)
- 1981 – Szto pieriedać woronie (ros. Что передать вороне)
- 1981 – Wiek żywi – wiek ljubi (ros. Век живи – век люби)
- 1995 – W tu że zjemlju (ros. В ту же землю)
- Rudol'fio (ros. Рудольфио)
- Prodajotsja miedwieżja szkura (ros. Продаётся медвежья шкура)
- Wasilij i Wasilisa (ros. Василий и Василиса)
Szkice
Cykl opowiadań o Sieni Pozdniakowie (ros. Цикл рассказов о Сене Позднякове)
- 1994 – Sienia jediet (ros. Сеня едет)
- 1996 – Pominnyj dień (ros. Поминный день)
- 1997 – Wieczerom (ros. Вечером)
- 1997 – Nieżdanno-niegadanno (ros. Нежданно-негаданно)
- 1998 – Po-sosiedski (ros. По-соседски)
Przypisy
Bibliografia
- Biografia Rasputina na portalu Peoples.ru. [dostęp 2014-02-24]. (ros.).
- Biografia Rasputina na portalu Chronos. [dostęp 2014-02-24]. (ros.).
Linki zewnętrzne
- Aleksandra Urban-Podolan. Azykovyj obraz smerti v povesti Valentina Rasputina „Poslednij srok”. „Vestnik nauki Sibiri”, s. 189-198, 2013.
Kontrola autorytatywna (osoba):
- ISNI: 0000000109293637
- VIAF: 101361463
- LCCN: n79089663
- GND: 118641875
- NDL: 00453722
- LIBRIS: ljx159t4389bxdp
- BnF: 119211881
- SUDOC: 027090167
- NKC: jn19990210519
- BNE: XX1083118
- NTA: 069067414
- BIBSYS: 90054201
- CiNii: DA00066767
- Open Library: OL4373172A
- PLWABN: 9810597354805606
- NUKAT: n97021450
- J9U: 987007307705305171
- PTBNP: 24337
- CONOR: 50216035
- ΕΒΕ: 61077
- KRNLK: KAC201730271
- PWN: 3966149
- Britannica: biography/Valentin-Rasputin
- Treccani: valentin-grigorevic-rasputin
- Universalis: valentin-grigorievitch-raspoutine
- БРЭ: 5215801
- NE.se: valentin-rasputin
- SNL: Valentin_Rasputin
- VLE: valentin-rasputin
- Catalana: 0054341
- DSDE: Valentin_Rasputin
- Hrvatska enciklopedija: 51878