Wełet

Wełet (wełekyn) – huculska odmiana olbrzymów^[1].

Były to istoty o kilkumetrowym wzroście i potężnej sile. Od innych olbrzymów odróżniały ich wielkie zęby i nieproporcjonalnie długie ręce. Wełety żyły w dzikich zakątkach gór i unikały ludzi. Nie bywały groźne, chyba że same zostały zaatakowane. Zdarzało się, że padały atakiem ludzi, ponieważ ich szpik kostny stanowił ważny składnik magicznych receptur^[1].

Najbardziej znanym przedstawicielem wełetów był Warliwoka^[1].