Wrzosowiska Cedyńskie im. inż. Wiesława Czyżewskiego
Wrzosowisko w północnej części rezerwatu | |||
rezerwat stepowy | |||
Państwo | Polska | ||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Mezoregion | Dolina Dolnej Odry, Pojezierze Myśliborskie | ||
Data utworzenia | 11 kwietnia 1985 | ||
Akt prawny | M.P. z 1985 r. nr 7, poz. 60 | ||
Powierzchnia | 72,0191 ha[1] | ||
Ochrona | czynna[1] | ||
Położenie na mapie gminy Cedynia | |||
Położenie na mapie Polski | |||
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego | |||
Położenie na mapie powiatu gryfińskiego | |||
52°51′20″N 14°10′20″E/52,855556 14,172222 | |||
|
Rezerwat przyrody „Wrzosowiska Cedyńskie im. inż. Wiesława Czyżewskiego” – rezerwat stepowy o powierzchni 72,02 ha, w województwie zachodniopomorskim, w powiecie gryfińskim, w gminie Cedynia[1], na terenie Cedyńskiego Parku Krajobrazowego[2], 3 km na południowy zachód od Cedyni, po południowej stronie drogi wojewódzkiej nr 124 (Cedynia-Osinów Dolny). Powierzchnia rezerwatu to w przybliżeniu kwadrat o boku ok. 0,9 km.
Rezerwat został utworzony na mocy zarządzenia Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 11 kwietnia 1985 r. w sprawie uznania za rezerwaty przyrody[1]. Nosi imię inż. Wiesława Czyżewskiego, który w latach 1955–1985 był tu nadleśniczym[3]. Przy wejściu do rezerwatu znajduje się głaz poświęcony jego pamięci[3].
Celem ochrony jest zachowanie wzgórz pokrytych wrzosowiskami oraz stanowisk roślinności kserotermicznej, a w szczególności utrzymanie bioróżnorodności i organizacji socjalnej organizmów charakterystycznych dla terenów otwartych – wrzosowisk, muraw kserotermicznych i napiaskowych, zachowanie rodzimych populacji gatunków roślin, grzybów, zwierząt i innych organizmów żywych występujących naturalnie w obrębie wrzosowisk oraz muraw kserotermicznych i napiaskowych, a także ochrona relacji ekologicznych między tymi populacjami oraz siedliskami występującymi w rezerwacie[1].
Występują tu takie rośliny, porosty i grzyby chronione jak: pajęcznica liliowata, turzyca niska, ożota zwyczajna, sasanka łąkowa, wężymord stepowy, ostnica włosowata, widłoząb kędzierzawy, chrobotek alpejski, płucnica islandzka, pawężnica drobna, buławka spłaszczona, berłóweczka zimowa[2].
Nadzór: Nadleśnictwo Mieszkowice.
Turystyka
W północno-zachodniej części rezerwatu znajduje się parking i platforma widokowa[2]. Od 2016 roku rezerwat jest udostępniony do zwiedzania – wytyczono kilkusetmetrową ścieżkę prowadzącą na szczyt 60-metrowego wzgórza, na którym znajduje się wiata. Ze ścieżki nie wolno schodzić, zaś wokół niej znajdują się tablice informacyjne[3].
- „Szlak Nadodrzański” (o długości 144,1 km; Radziszewo – Szczeciński Park Krajobrazowy „Puszcza Bukowa” – Gryfino – Chojna – Głazy „Bliźniaki” (pomnik przyrody) – dąb „Król” (pomnik przyrody) – Lubiechów Dolny – Cedynia – Góra Czcibora – Osinów Dolny – Siekierki – Gozdowice – Mieszkowice)
- Pomnik na Górze Czcibora – 0,5 km na zachód
Przypisy
- ↑ a b c d e Rezerwat przyrody Wrzosowiska Cedyńskie im. inż. Wiesława Czyżewskiego. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-09-25].
- ↑ a b c Rezerwaty. [w:] Cedyński Park Krajobrazowy [on-line]. Zespół Parków Krajobrazowych Województwa Zachodniopomorskiego. [dostęp 2018-09-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-01)].
- ↑ a b c Wyjątkowy rezerwat udostępniony turystom. Co za widok!. [w:] szczecin.wyborcza.pl [on-line]. 2016-04-23. [dostęp 2018-09-25].