Współczynnik przepięć
Współczynnik przepięć – zazwyczaj stosunek najwyższej wartości chwilowej napięcia przepięcia do określonego poziomu napięcia odniesienia. Przyjęty poziom odniesienia zależy m.in. od czasu i miejsca wystąpienia przepięcia. Można więc za nie przyjąć wartość maksymalną napięcia znamionowego, najwyższe dopuszczalne napięcie robocze lub odpowiednie napięcie fazowe. Współczynnik przepięć jest miarą wartości przepięć.
Określany jest następującą zależnością:
gdzie:
- – amplituda napięcia przepięcia,
- – najwyższe napięcie robocze urządzenia.
Natomiast w przypadku urządzeń elektroenergetycznych trójfazowych, gdzie napięcie określone jest jako międzyprzewodowe, a napięcie przepięcia jako fazowe, wzór na współczynnik przepięć przyjmuje następującą postać:
Współczynnik przepięć przyjmuje różne wartości w zależności od rodzaju przepięcia, rodzaju urządzenia, a także miejsca, w którym wystąpiło przepięcie. Podobnie jak wartość napięcia przepięcia, tak też i dokładna wartość współczynnika przepięć podlega ocenie probabilistycznej, gdyż wpływające na niego zjawiska mają charakter losowy.
Rodzaj przepięcia | Ziemnozwarciowe | Dynamiczne | Rezonansowe | Manewrowe | Awaryjne | Bezpośrednie | Indukowane |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1,1–1,5 | 2–4 | >5 |
W praktyce na jego wartość można wpłynąć dobierając wystarczająco wytrzymałą izolację. Im większe jest napięcie znamionowe urządzenia, a tym samym koszt jego izolacji odpowiednio duży powinno się dążyć do jak największego i możliwego ograniczenia współczynnika przepięć. Przy najwyższych napięciach jego wartość powinna być mniejsza od 2.
Bibliografia
- ZdobysławZ. Flisowski ZdobysławZ., Technika wysokich napięć, ElżbietaE. Beuermann (red.), Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1999, ISBN 83-204-2312-0, OCLC 749145135 .
- KazimierzK. Auleytner KazimierzK., Odgromniki, Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1980, ISBN 83-204-0265-4, OCLC 830248725 .