Wyspy Togian
Ten artykuł od 2022-01 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.
Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Kontynent | Azja | ||
---|---|---|---|
Państwo | Indonezja | ||
Akwen | Morze Moluckie | ||
Archipelag | Moluki | ||
Mapa Lokalizacja wysp Togian na mapie Indonezji (kolor czerwony) | |||
Położenie na mapie Indonezji | |||
0°20′00″S 122°00′00″E/-0,333333 122,000000 | |||
|
Wyspy Togian (indonez. Kepulauan Togian) – archipelag w Indonezji na Morzu Moluckim w zatoce Tomini; wchodzi w skład prowincji Celebes Środkowy.
Główne wyspy: Batudaka, Togian, Unauna, w większości otoczone rafami koralowymi. Powierzchnia nizinna, porośnięta lasem równikowym, jedynie na wyspie Unauna większe wzniesienie (402 m n.p.m.).
Uprawa ryżu, palmy kokosowej; rybołówstwo; turystyka (gł. nurkowanie). Główne miasto: Kaloilo (na wyspie Unauna).
Mieszkańcy wysp posługują się różnymi językami, w tym pamona (w dialekcie zwanym togian, większościowy język archipelagu), bobongko i bajau[1][2].
Przypisy
- ↑ David Mead: A preliminary sketch of the Bobongko language. W: Wyn D. Laidig (red.): Studies in Sulawesi linguistics. Cz. VII. Jakarta: Badan Penyelenggara Seri NUSA, Universitas Katolik Indonesia Atma Jaya, 2001, s. 61–94, seria: NUSA Linguistic Studies of Indonesian and Other Languages in Indonesia 49. [dostęp 2024-08-30]. (ang.).
- ↑ Nicolaus Adriani. De talen der Togian-Eilanden. „Tijdschrift voor Indische Taal-, Land- en Volkenkunde”. 42, s. 428–490, 539–566, 1900. (niderl.).
Linki zewnętrzne
- Zdjęcie satelitarne z Google Maps