Xenopipo
| Xenopipo[1] | |||
| Cabanis, 1847[2] | |||
 Przedstawiciel rodzaju – gorzynek oliwkowy (X. uniformis) na ilustracji z książki The birds of British Guiana: based on the collection of Frederick Vavasour McConnell z 1921 roku | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Typ | strunowce | ||
| Podtyp | kręgowce | ||
| Gromada | ptaki | ||
| Podgromada | Neornithes | ||
| Infragromada | ptaki neognatyczne | ||
| Rząd | |||
| Podrząd | tyrankowce | ||
| Rodzina | gorzykowate | ||
| Podrodzina | gorzyki | ||
| Plemię | Piprini | ||
| Rodzaj | Xenopipo | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
| Xenopipo atronitens Cabanis, 1847 | |||
| Gatunki | |||
| |||
| |||
| |||
Xenopipo – rodzaj ptaków z podrodziny gorzyków (Piprinae) w rodzinie gorzykowatych (Pipridae).
Zasięg występowania
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Amazonii i regionie Gujana[3].
Morfologia
Długość ciała 12–13,5 cm, masa ciała 12,5–21 g[3].
Systematyka
Etymologia
Xenopipo: gr. ξενος xenos „obcy”; nowołac. pipo „gorzyk”[4].
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące gatunki[5]:
- Xenopipo uniformis (Salvin & Godman, 1884) – gorzynek oliwkowy
- Xenopipo atronitens Cabanis, 1847 – gorzynek czarny
Przypisy
- ↑ Xenopipo, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ J. Cabanis. Ornithologische Notizen. „Archiv für Naturgeschichte”. 13, s. 235, 1847. (niem.).
- ↑ a b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Manakins (Pipridae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.piprid1.01. [dostęp 2020-10-29]. (ang.).
- ↑ Xenopipo, [w:] The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-01-17] (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Piprini Rafinesque, 1815 (wersja: 2020-05-18). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-10-29].
