Yi Heoyeong

To jest biografia osoby noszącej koreańskie nazwisko Yi.

Yi Heoyeong (ur. 1867, zm. 1932; hangul: 이회영) – koreański anarchista i działacz na rzecz niepodległości, jeden z chińskich aktywistów podczas japońskiego jarzma kolonialnego. Należał do liderów Komuny Shinmin^[1][2][3]. Był nazywany „pionierem koreańskiego anarchizmu”^[3].

Yi urodził się w 1867 roku^[3] w szlacheckiej rodzinie. Poświęcił cały swój majątek na walkę o niepodległość Korei^[4]. W 1910 roku Yi, wraz ze swoją rodziną uciekł do Mandżurii przed japońską policją^[3][1]. Tam założył szkołę wojskową Sinheung hakgyo (신흥 학교)^[3]. W swoim domu przyjmował działaczy niepodległościowych z Pekinu, według niego anarchizm miał być drogą do wyzwolenia półwyspu; w 1925 piasał: „przyszłość wolnej Korei jest w anarchizmie”^[3]. Współpracował z wieloma koreańskimi anarchistami, m.in. z: Sin Jaeho, Yu Jamyeong, Han Yeongbok, Pak Seungbyeong czy Yi Jeonggyu oraz z anarchistami chińskimi. W latach 1929–1932 był współzałożycielem Komuny Shinmin w Mandżurii (obejmującej obszar równoważny terytorium Polski^[1]), która przetrwała trzy lata, a jej społeczeństwo było bezklasowe i samorządne (1929–1932)^[2][3][4]. Anarchiści z Komuny Shinmin byli poddawani częstym represjom ze strony różnych wrogów politycznych, głównie stronnictw pro-japońskich. W listopadzie 1932 roku Yi próbował przedostać się z Chin do Mandżurii w celu uzbrojenia partyzantów, ale w Dalian aresztowała go japońska policja. Został poddany torturom, a następnie powieszony w celi^[1].