Zaroślarka akacjowa
Paraxerus cepapi[1] | |||
A. Smith, 1836 | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | strunowce | ||
Podtyp | kręgowce | ||
Gromada | ssaki | ||
Podgromada | żyworodne | ||
Infragromada | |||
Rząd | gryzonie | ||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Rodzaj | zaroślarka | ||
Gatunek | Zaroślarka akacjowa | ||
Podgatunki[2] | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
najmniejszej troski | |||
Zasięg występowania | |||
| |||
|
Zaroślarka akacjowa[4] (Paraxerus cepapi) – gatunek gryzonia z rodziny wiewiórkowatych (Sciuridae), występujący w Afryce. Zamieszkuje południowo-zachodnie tereny Tanzanii, południową część Mozambiku, zachodnią i południowo-wschodnią Angolę, oraz północno-wschodnią Namibię. Spotykany bywa także w Kongu, Botswanie, Malawi, Zambii i w Zimbabwe[3].
Budowa ciała
Zaroślarka akacjowa jest gryzoniem o średniej wielkości. Ciało ma smukłą budowę – przy długości tułowia (wraz z głową) od 17,2 cm (samica) do 17,7 cm (samiec) – waży tylko 186–189,2 g. Ogon jest puszysty, długi – o wymiarze około 16,9 cm[5].
Cykl życiowy
Ciąża u zaroślarki akacjowej trwa od 56 do 58 dni. Miot nie jest liczny, zazwyczaj rodzą się dwa młode, które w chwili narodzin są stosunkowo dobrze rozwinięte[6]. Po ośmiu dniach życia otwierają oczy, a po 19 dniach zaczynają już opuszczać rodzinne gniazdo[7]. Samica karmi je mlekiem przez pierwsze 4 do 6 tygodni życia. Samica jest płodna już zaraz po porodzie. Nowy miot może przyjść na świat już po 62 dniach od poprzedniego porodu[6].
Ekologia
Zaroślarka akacjowa jest gatunkiem wiodącym stadny, nadrzewny tryb życia. Spośród drzew najchętniej do zamieszkania wybiera Colophospermum mopane lub gatunki należące do rodzajów akacja, migdałecznik lub Combretum, w których stosunkowo łatwo mu znaleźć dziuplę[3].
Przypisy
- ↑ Paraxerus cepapi, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Paraxerus cepapi. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 27 listopada 2011]
- ↑ a b c Paraxerus cepapi, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.
- ↑ Virginia Hayssen. Patterns of Body and Tail Length and Body Mass in Sciuridae (Appendix 1). „Journal of Mammalogy”. 89 (4), s. 852–873, 2008. DOI: 10.1644/07-MAMM-A-217.1. ISSN 0022-2372. (ang.).
- ↑ a b N. Mason, B. Lundrigan: Paraxerus flavovittis. Animal Diversity Web, 2007. [dostęp 2011-12-16].
- ↑ Richard W Thorington, Katie Thorington: Squirrels: the animal answer guide. Baltimore: JHU Press, 2006. ISBN 0-8018-8402-0.