Zasłonak cynobrowy
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | grzyby | ||
Typ | podstawczaki | ||
Klasa | pieczarniaki | ||
Rząd | pieczarkowce | ||
Rodzina | zasłonakowate | ||
Rodzaj | zasłonak | ||
Gatunek | zasłonak cynobrowy | ||
Nazwa systematyczna | |||
Cortinarius cinnabarinus Fr. Epicr. syst. mycol. (Upsaliae): 287 (1838) [1836-1838] | |||
|
Zasłonak cynobrowy (Cortinarius cinnabarinus Fr.) – gatunek grzybów należący do rodziny zasłonakowatych (Cortinariaceae)[1]. Jest niejadalny[2].
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Cortinarius, Cortinariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy zdiagnozował go Elias Fries w 1838 r.[1] Synonimy[3]:
- Dermocybe cinnabarina (Fr.) Wünsche1877
- Dermocybe cinnabarina f. plana Hruby1930
- Gomphos cinnabarinus (Fr.) Kuntze 1891
Polską nazwę nadał Andrzej Nespiak w 1975 r.[4]
Morfologia
- Kapelusz
Średnica 2–6 cm, początkowo półkulisty z podwiniętym brzegiem, potem wypukły, w końcu płaski, zwykle z garbem na środku. Jest higrofaniczny: w stanie wilgotnym cynobrowoczerwony, często z pomarańczowym odcieniem, w stanie suchym żółto-pomarańczowy o powierzchni matowej i włókienkowatej[2]
- Blaszki
Początkowo cynobrowoczerwone, później ciemno rdzawobrązowe[2].
- Trzon
Wysokość 3–8 cm, grubość 0,5–1 cm, cylindryczny, czasem z szerszą podstawą. Powierzchnia czerwonopomarańczowa, pokryta czerwonymi włóknami zasnówki[2].
Jasnożółto-czerwony do czerwonawo-brązowego. Aromat i smak mdłe lub rzodkiewkowate[2].
- Cechy mikroskopowe
Wysyp zarodników rdzawobrązowy. Zarodniki eliptyczne lub migdałkowate, 8–10 × 4,5–5,5 µm, pokryte dużymi brodawkami[2].
Występowanie i siedlisko
Znane jest występowanie tego gatunku w Ameryce Północnej i Środkowej, Europie, Azji i Australii[5]. W. Wojewoda w 2003 r. przytoczył wiele stanowisk w Polsce[4]. Bardziej aktualne stanowiska podaje internetowy atlas grzybów. Zaliczony w nim jest do gatunków zagrożonych i wartych objęcia ochroną[6].
Naziemny grzyb mykoryzowy. Występuje w lasach liściastych i mieszanych, często wśród mchów, zwłaszcza pod bukami i dębami[4], także pod lipami, leszczyną i innymi drzewami liściastymi. Preferuje gleby próchniczne. Owocniki zazwyczaj od sierpnia do października[2].
Przypisy
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2021-10-02] .
- ↑ a b c d e f g Cortinarius cinnabarinus Fr. 1838. Pavučinec rumělkovy [online] [dostęp 2021-10-05] .
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2021-10-02] .
- ↑ a b c WładysławW. Wojewoda WładysławW., Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1 .
- ↑ Mapa zasięgu Cortinarius cinnabarinus [online] [dostęp 2021-10-05] .
- ↑ Aktualne stanowiska zaslonak cynobrowego w Polsce [online] [dostęp 2021-10-02] .