Bergman uzayı

Matematiğin bir alt dalı olan karmaşık analizde, Bergman uzayı karmaşık düzlemin bir D bölgesinde tanımlı, D 'nin sınırında mutlak türevlenebilen holomorf fonksiyonlardan oluşan bir fonksiyon uzayıdır. Bu uzay ismini, Stefan Bergman isimli matematikçiden almıştır. Daha düzgün bir dille, Bergman uzayı olan L α p ( D ) {\displaystyle L_{\alpha }^{p}(D)} , D üzerinde tanımlı ve p-normu sonlu olan holomorf fonksiyonlardan oluşmaktadır. Yani, eğer f L α p ( D ) {\displaystyle f\in L_{\alpha }^{p}(D)} ise o zaman aşağıda verilen norm koşulu sağlanmalıdır:

f p , α = ( D | f ( x + i y ) | p d x d y ) 1 / p < . {\displaystyle \|f\|_{p,\alpha }=\left(\int _{D}|f(x+iy)|^{p}\,dx\,dy\right)^{1/p}<\infty .}

L α p ( D ) {\displaystyle L_{\alpha }^{p}(D)} gösterimindeki α {\displaystyle \alpha } harfi fonksiyonun analitik (holomorf fonksiyonların analitikliği maddesine bakınız) olduğunu simgelemek için eklenmiştir ve bu gösterim Bergman uzayının tek gösterimi değildir. Kullanımının zorluk çıkarmayacağı düşünülerek A p ( D ) {\displaystyle A^{p}(D)} de kullanılmaktadır. Bergman uzayları Banach uzayıdır. Bu sonuç, D 'nin tıkız bir K altkümesi üzerindeki şu kestirimin bir sonucu olarak elde edilebilir:

sup z K | f ( z ) | C K f L p ( D ) . {\displaystyle \sup _{z\in K}|f(z)|\leq C_{K}\|f\|_{L^{p}(D)}.}

Bu yüzden, Lp(D) 'deki bir holomorf fonksiyonlar dizisinin yakınsaklığı ayrıca bu dizinin tıkız yakınsak olduğunu verir. Böylece, limit fonksiyonu da holomorftur.

p = 2 ise, o zaman L α p ( D ) {\displaystyle L_{\alpha }^{p}(D)} bir doğuran çekirdekli Hilbert uzayıdır ve çekirdeği de Bergman çekirdeği tarafından belirlenir.

Kaynakça

  • Richter, Stefan (2001), "Bergman spaces", Hazewinkel, Michiel (Ed.), Encyclopaedia of Mathematics, Kluwer Academic Publishers, ISBN 978-1556080104 .
Taslak simgesiMatematik ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.