Kuzey Filosu

Kuzey Filosu Северный флот
Kuzey Filosu kol arması
Etkin	1933-günümüze
Ülke	Rusya
Sınıfı	Rusya Deniz Kuvvetleri
Parçası	Rusya Silahlı Kuvvetleri
Karargâh	Severomorsk
Savaşları	II. Dünya Savaşı 2014 Kırım krizi

Kuzey Filosu (Rusça: Северный флот Severni flot^[1]), Rusya Deniz Kuvvetleri'nin ülkenin kuzeybatısının savunulmasından sorumlu filosudur. Karargahı Severomorsk'ta yer almakta olup Kola Körfezi çevresinde bir dizi filo üssü bulunmaktadır.

Rusya Savunma Bakanlığı'na göre: "Kuzey Filosu'nun tarihi, 1733 yılında Rus İmparatorluğu'nun topraklarını, deniz ticaret yollarını ve Kola Yarımadası kıyısındaki Beyazdeniz'deki balıkçılık alanlarını korumak amacıyla oluşturulan bir filoya dayanmaktadır. Rus Donanması Başkomutanı'nın 25 Mayıs 2014 tarihli emri, Kuzey Filosu'nun kuruluş yılı olarak 1733'ü belirlemiş ve 1 Haziran'ı yıllık tatil günü olarak ilan etmiştir."^[2]

Modern yapısında, eski İmparatorluk Donanması'nın Arktik Okyanus Filosu, 1933 yılında Kuzey Filosu olarak tam teşekküllü bir Sovyet Donanması filosuna evrilmiştir. 1965 yılında Kızıl Bayrak Nişanı ile ödüllendirildikten sonra resmi olarak Kızıl Bayraklı Kuzey Filosu olarak bilinmeye başlanmıştır. Sovyet döneminde Kuzey Filosu, dizel-elektrikli denizaltılardan nükleer tahrikli balistik füze sınıflarına kadar 200'den fazla denizaltı işletmiştir.

1 Aralık 2014'te filo, Murmansk ve Arkhangelsk Oblastlarında ve Rusya'nın Arktik kıyılarındaki açık deniz adalarında bulunan tüm Rus silahlı kuvvetlerini kapsayan yeni kurulan Kuzey Filosu Ortak Stratejik Komutanlığı'nın ana unsuru haline gelmiştir. Rusya'nın Askeri Bölgeleri ile eşdeğer statüde olan Kuzey Filosu, Kuzey Rusya'daki Arktik denizlerinde, Barents Denizi ve Kara Denizi de dahil olmak üzere operasyonlar ve savunma görevlerinden sorumludur. Ayrıca, Rusya'nın kuzeybatı deniz yaklaşımlarını, Norveç Denizi ve Atlantik Okyanusu'nu da içermektedir.

Kuzey Filosu'nun karargahı ve ana üssü, Murmansk Oblastı'ndaki Severomorsk'ta yer almakta olup, Kola Körfezi'nin daha geniş bölgelerinde de ikincil üsleri bulunmaktadır. Mevcut komutan, Mayıs 2019'dan bu yana bu görevi yürüten Amiral Aleksandr Moiseyev'dir. Haziran 2020'de, Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin, Kuzey Filosu'nun bağımsız bir askeri-idari varlık haline getirilmesi için bir kararname imzalamış ve bu karar 1 Ocak 2021'de yürürlüğe girmiştir. Ancak bu statü, 26 Şubat 2024'te yeni bir başkanlık kararnamesi ile kaldırılmış ve filo yeniden oluşturulan Leningrad Askeri Bölgesi'nin bir parçası olmuştur. Bu değişiklik, 1 Mart 2024 tarihinden itibaren yürürlüğe girmiştir.

19 Haziran 1916'da, I. Dünya Savaşı sırasında, İmparatorluk Rus Donanması, Alman İmparatorluğu'nun Kaiserliche Marine'sine karşı Müttefik gemilerinin Barents Denizi'ndeki ulaşım yollarını korumak amacıyla Arktik Okyanus Filosu'nu (Флотилия Северного Ледовитого океана, Flotiliya Severnogo Ledovitogo okeana) kurdu. Ekim Devrimi ve 1917'de Rus İmparatorluğu'nun çöküşünün ardından, Sovyet Donanması, İmparatorluk Rus Donanması'nın yerini aldı ve Mart 1920'de Arkhangelsk'te konuşlu Beyaz Deniz Filosu'nu (Беломорская флотилия, Belomorskaya flotiliya) kurdu. Beyaz Deniz Filosu, Arktik Denizi Filosu'nun yerini aldı ve Kuzey Denizi Deniz Kuvvetleri olarak yeniden adlandırıldı, ancak Ocak 1923'te feshedildi.

Beyaz Deniz Filosu, Aralık 1945'te yeniden kuruldu ve Beyaz Deniz Üssü Aralık 1956'da yeniden faaliyete geçti.^[3]

Kuzey Filosu, 1950'lere kadar Baltık ve Karadeniz filolarına göre ikincil öneme sahipti, ancak Atlantik Okyanusu'ndaki operasyonel sorumluluğun daha doğrudan erişim sağlanması nedeniyle bu dönemde Kuzey Filosu'na devredilmesiyle önemi arttı. Eylül 1955'te, Sovyet Donanması, bir denizaltından balistik füze fırlatan ilk donanma oldu. Haziran 1956'da, Kuzey Filosu'na ait Zulu sınıfı bir denizaltı olan "Б-67" (B-67), balistik füzeler taşıyan ilk denizaltı olarak tarihe geçti.^[4]

2. Kruvazör Tümeni, 31 Mayıs 1956'da Murmansk Oblastı, Severomorsk'ta kuruldu. Bu tümenin gemileri arasında Sverdlov sınıfı kruvazörler olan Murmansk, Aleksandr Nevskiy ve Molotovsk ile 11 Gnevny, Ognevoy ve Skory sınıfı muhriplerden oluşan 121. Muhrip Tugayı yer alıyordu. 5 Haziran 1969'da, tümen yeniden yapılandırılarak 170. Muhrip Tugayı (8 Proje 56 muhrip) ve 10. Denizaltı Savunma Tugayı (10 Proje 42 ve 50 Denizaltı Savunma gemisi) oluşturuldu. 1 Nisan 1961'de, tümenin adı 2. Denizaltı Savunma Tümeni olarak değiştirildi.^[5]

1 Temmuz 1958'de, Kuzey Filosu, ilk Sovyet nükleer denizaltısı K-3 Leninskiy Komsomol'da Sovyet Donanması sancağını dalgalandırdı. 1958'de USS Nautilus'un seferinden sonra, Leninskiy Komsomol Arktik buzullarının altında seyahat etti ve 17 Temmuz 1962'de Kuzey Kutbu'nda su yüzüne çıktı. O zamandan beri Rus denizaltıları Kuzey Kutbu bölgesine 300'den fazla ziyaret gerçekleştirmiştir. Kuzey Filosu'na ait iki nükleer denizaltı, tarihte ilk kez Eylül 1963'te Arktik buz örtüsünün altından geçerek Pasifik Filosu'na ulaştı.^[5]

Sonraki yıllarda 25'ten fazla Sovyet denizaltısı aynı rotayı izledi. Kuzey Filosu, 7 Mayıs 1965'te Kızıl Bayrak Nişanı ile ödüllendirildi. 1966 yılında, Kuzey Filosu'na ait iki denizaltı, Kola Körfezi'nden Petropavlovsk-Kamçatskiy'deki üsse kadar, Güney Amerika çevresinde, hiç su yüzüne çıkmadan 25.000 deniz mili (46.000 km; 29.000 mil) uzunluğunda bir "dünya turu" yaptı. 1986'ya gelindiğinde, Kuzey Filosu, Sovyet Donanması'nın denizaltılarının neredeyse %50'sine sahipti.

1968'den 30 Kasım 2005'e kadar, 7. Operasyonel Filotilla, filonun Atlantik'teki ana operasyonel gücüydü. Kuzey Filosu Hava Kuvvetleri Müzesi, 20 Ağustos 1976'da, Murmansk Oblastı'ndaki kapalı yerleşim Safonovo'da açıldı. 1970'lerde filoya uçak gemileri hizmet vermeye başladı. Kiev sınıfı ağır uçak taşıyan kruvazörlerin öncüsü Kiev, 1977'de operasyonel hale geldi ve Amiral Gorşkov 1987'de hizmete girdi. Kirov sınıfı muharebe kruvazörleri ve Kalinin gibi büyük nükleer güdümlü füze taşıyan kruvazörler de 1980'den itibaren hizmete girdi. 1980'lerde Barents Denizi'nin güney kısımlarının güçlendirilmesi, Sovyet deniz stratejisinde bastion savunmasına vurgu yapılmasına yönelik bir kaymayı işaret etti. Rusya, bu stratejiyi uygulamaya devam etmiştir.

1982'de, Murmansk Oblastı, Tumannyy'de 175. bağımsız Deniz Piyade Tugayı kuruldu.^[6]

1990 yılında, 88. Ayrı Avcı-Bombardıman Alayı ve 36. Hava Ordusu'nun geri kalanı, Güney Kuvvetler Grubu ile birlikte Macaristan'dan çekildi. Avrupa'da Konvansiyonel Silahlı Kuvvetler Anlaşması uyarınca feshedilmekten kurtarılmak için, savunma bakanı Mareşal Dmitry Yazov, birimin Kuzey Filosu'na transfer edilmesini sağladı. Mayıs 1990'da uçaklar ve personel, Sovyet Donanması'na destek sağlamak amacıyla Murmansk Oblastı, Olenegorsk yakınlarındaki Olenok Hava Üssü'ne taşındı.

Mayıs 1994'te, Rusya Savunma Bakanlığı, MiG-23/27 ailesinin emekliye ayrılmasına karar verdikten sonra, birim Sukhoi Su-25 ile yeniden donatıldı ve uçaklar, yerel halk tarafından hurdaya çıkarılmak üzere sökülmeye başlandı. Daha sonra birimin adı 88. Bağımsız Gemi Saldırı Hava Alayı olarak değiştirildi.

• mil.ru (Rusça)

Rusya ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.

Askeriye ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.