Enric de Fuentes

Enric de Fuentes
Información personal
Nacimiento 31 de enero de 1864 Ver y modificar los datos en Wikidata
Barcelona (España) Ver y modificar los datos en Wikidata
Fallecimiento 1935 Ver y modificar los datos en Wikidata
Barcelona (España) Ver y modificar los datos en Wikidata
Nacionalidad Española
Información profesional
Ocupación Escritor Ver y modificar los datos en Wikidata
[editar datos en Wikidata]

Enric de Fuentes i Lloselles (Barcelona, 31 de enero de 1864-noviembre de 1935) fue un novelista y poeta modernista español.

Biografía

Ejerció profesionalmente como contable, trabajo que le llevó a vivir un tiempo en París y Madrid. Mantuvo una gran amistad con Joan Maragall y Emili Vilanova. Colaboró en varios periódicos y revistas, como La Ilustració Catalana, La Veu de Catalunya, Quatre Gats, Joventut y Pèl & Ploma, donde publicó una serie de cuentos que posteriormente recopiló en varias obras: Prosa (1897), Estudis (1899), Aplec (1902), Amors i amoretes (1903) y Fulls estampats (1908). Escribió tres novelas de tema amoroso y tono psicológico: Tristors (1904), Il·lusions (1905) y Romàntics d'ara (1906). Como poeta, su producción es menor, centrada en la concurrencia a los Juegos Florales.[1]

Su obra tiene un fuerte componente costumbrista y se suele centrar en las relaciones amorosas y la naturaleza femenina, ambientada por lo general en la Barcelona de finales del siglo XIX.

Referencias

Bibliografía

  • Diccionari de la literatura catalana (en catalán). Barcelona: Enciclopèdia Catalana. 2008. ISBN 978-84-412-1823-9. 
Control de autoridades
  • Proyectos Wikimedia
  • Wd Datos: Q16942673
  • Commonscat Multimedia: Enric de Fuentes i Lloselles / Q16942673

  • Wd Datos: Q16942673
  • Commonscat Multimedia: Enric de Fuentes i Lloselles / Q16942673