Armata przeciwlotnicza 3,7-calowa
Dane podstawowe | |||
Państwo | Wielka Brytania | ||
---|---|---|---|
Rodzaj | armata przeciwlotnicza | ||
Historia | |||
Prototypy | 1936 | ||
Produkcja seryjna | 1939 – ? | ||
Dane taktyczno-techniczne | |||
Kaliber | 94 mm | ||
Długość lufy | 4700 mm | ||
Donośność | 9755 m (pionowa) | ||
Prędkość pocz. pocisku | 792 m/s (pocisk o masie 17,96 kg) | ||
Długość | 8687 mm (marszowa) | ||
Szerokość | 2438 mm | ||
Wysokość | 2502 mm | ||
Masa | 9317 kg (pełna) | ||
Kąt ostrzału | -8° do + 80° (w pionie) | ||
|
Armata przeciwlotnicza 3,7–calowa (Ordnance QF 3.7 inch anti-aircraft gun) – brytyjskie działo przeciwlotnicze kalibru 94 mm używane w okresie II wojny światowej i po jej zakończeniu, aż do zastąpienia przez rakietowe pociski przeciwlotnicze.
Prototyp powstał w 1936, produkcję seryjną rozpoczęto w roku 1938. W 1941 armaty tego typu stanowiły większość brytyjskich armat przeciwlotniczych. Produkowane były w kilku odmianach i montowane na trzech rodzajach podstaw – kołowej, krzyżowej i statycznej.
Po upadku Francji w roku 1940 spora liczba tych dział dostała się w ręce niemieckie. Niemcy ocenili zalety broni tak wysoko, że postanowili uruchomić do niej produkcję amunicji. Armaty używane były jako broń przeciwlotnicza o oznaczeniu 9-4 cm Flak Vickers M.39(e) i w bateriach artylerii nadbrzeżnej. W 1944 roku jedna z takich baterii zatopiła pod Walcheren kilka alianckich okrętów desantowych.
Bibliografia
- Chris Bishop: The Encyclopedia of Weapons of World War. London: Barnes & Noble Books, 1998, s. 155. ISBN 0-7607-1022-8.
Linki zewnętrzne
- 36th Heavy Air Defence Regiment. 36regimentra.org.uk. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-05-04)].
- p
- d
- e
Działa czołgowe i przeciwpancerne |
|
---|---|
Artyleria polowa, średnia i ciężka |
|
Armaty przeciwlotnicze |
|
Artyleria górska | |
Działa prototypowe i eksperymentalne |