Atlantic-Fokker XA-7

Atlantic-Fokker XA-7
Ilustracja
Atlantic-Fokker XA-7
Dane podstawowe
Państwo

 Stany Zjednoczone

Producent

Atlantic-Fokker (General Aviation)

Typ

samolot szturmowy

Konstrukcja

dolnopłat o konstrukcji metalowej

Załoga

2

Historia
Data oblotu

1931

Lata produkcji

1931

Wycofanie ze służby

1932

Liczba egz.

1

Dane techniczne
Napęd

1 x Curtiss V-1570-27 Conqueror

Moc

600 KM

Wymiary
Rozpiętość

14,25 m

Długość

9,45 m

Wysokość

2,87 m

Powierzchnia nośna

30,94 m²

Masa
Własna

1754 kg

Startowa

2563 kg

Osiągi
Prędkość maks.

296 km/h

Prędkość przelotowa

241 km/h

Pułap

5791 m

Zasięg

804 km

Dane operacyjne
Uzbrojenie
4 stałe km 7,62 mm, 1 ruchomy km 7,62 mm, do ok. 220 kg bomb
Użytkownicy
United States Army Air Corps
Multimedia w Wikimedia Commons

Atlantic-Fokker XA-7 – prototypowy samolot szturmowy zaprojektowany na zamówienie United States Army Air Corps w zakładach Atlantic-Fokker. Wraz z powstałym w tym samym czasie Curtissem A-8 były to pierwsze samoloty szturmowe USAAC zaprojektowane od początku specjalnie jako samoloty szturmowe[a], a nie powstałe w wyniku modyfikacji wcześniejszych samolotów, były to także pierwsze jednopłatowe samoloty szturmowe USAAC. Curtiss A-8 i Atlantic-Fokker A-7 miały bardzo podobne osiągi i konstrukcję, ale do produkcji seryjnej wybrano tylko samolot Curtissa poprzestając na wyprodukowaniu jednego egzemplarza Fokkera.

Tło historyczne

Pierwszymi samolotami szturmowymi USAAC były dwupłatowe Douglas XA-2 (powstał tylko jeden prototyp) oraz produkowany seryjnie Curtiss A-3/4/5/6[1]. Na początku 1930 dowództwo USAAC wystosowało list intencyjny do kilku wytwórni lotniczych na nowy samolot szturmowy[2][3]. Nowa maszyna szturmowa miała być pierwszym jednopłatowym samolotem USAAC, w specyfikacjach wyszczególniono także, że samolot miał mieć konstrukcję całkowicie metalową i być napędzany przez silnik Curtiss V-1570-27 Conqueror[2]. Na konkurs odpowiedziały dwie wytwórnie - Curtiss Aeroplane and Motor CompanyCurtiss Aeroplane and Motor Company z maszyną Curtiss XA-8 i Atlantic-Fokker właśnie z XA-7[2].

Samolot został zaprojektowany w założonej przez Antona Fokkera firmie Atlantic-Fokker, która do 1930 należała do holenderskiej firmy Fokker[4]. W 1930 firma została przejęta przez General Motors i jej nazwę zmieniono na General Aviation[4]. Pracę nad samolotem rozpoczęto jeszcze przed przejęciem firmy, ale zakończono już po jej przejęciu i zmianie nazwy i samolot często jest określany jako General Aviation XA-7[4].

Historia

Pierwszy i jedyny prototyp został ukończony i dostarczony do bazy Wright Field w czerwcu 1931[5]. Samolot był oceniany wraz z dostarczonym w tym samym czasie Curtissem XA-8[5].

W czasie testów, przynajmniej w ich początkowej fazie, samolot był testowany bez uzbrojenia[4]. W czasie oblatywania samolot Curtissa został oceniony jako posiadający lepsze charakterystyki pilotażowe, był także szybszy od maszyny Fokkera, ale XA-7 miał lepszą prędkość wnoszenia[3]. Oblatywanie samolotów zakończono w 1932, zwycięzcą ogłoszono samolot Curtissa[5][4].

Według jednego źródła po zakończeniu programu testowego USAAC zamówił pięć egzemplarzy YA-8 w nieco zmienionej wersji (bardziej aerodynamiczne owiewki podwozia, zamykane kabiny załogi, ulepszona chłodnica)[3] ale większość źródeł podaje, że po wygranej modelu Curtissa nie kontynuowano dalszych praca na XA-7 i jedyny prototyp został złomowany wkrótce po zakończeniu programu[5][4].

Opis konstrukcji

Atlantic-Fokker (General Aviation) XA-7 był jednopłatowym, jednosilnikowym samolotem szturmowym o konstrukcji całkowicie metalowej[2][4]. Samolot był typową jak na ówczesnej czasu konstrukcją Fokkera z bardzo grubym wolnonośnym skrzydłem i stałym podwoziem osłoniętym owiewkami[2][4]. Napęd samolotu zapewniał 12-cylindrowy chłodzony cieczą silnik rzędowy typu Curtiss V-1570-27 Conqueror o mocy 600 KM napędzający dwupłatowe śmigło typu Hamilton Standard o stałym skoku[2][4]. Załogę stanowiły dwie osoby - pilot i obserwator/strzelec siedzący w osobnych, otwartych kokpitach w konfiguracji typu tandem (jeden za drugim[2][4].

Uzbrojenie samolotu stanowiły cztery nieruchome karabiny maszynowe kalibru 7,62 mm strzelające do przodu, jeden ruchomy karabin maszynowy 7,62 obsługiwany przez strzelca i do 400 funtów (lub 488[4]) bomb (181 - 221 kg) przenoszonych na zewnętrznych zaczepach[2].

Samolot mierzył 31 stóp długości i dziewięć stóp oraz pięć cali wysokości, rozpiętość skrzydeł wynosiła 46 stóp i dziewięć cali (odpowiednio - 9,45 m, 2,87 m i 14,25 m)[2]. Powierzchnia skrzydeł wynosiła 333 stopy kwadratowe (30,94 m)[2].

Masa własna wynosiła 3866 funtów, a maksymalna masa startowa do 5650 funtów (1754 kg i 2563 kg)[2].

Prędkość maksymalna wynosiła 184 mile na godzinę (296 km/h), a prędkość przelotowa około 150 mil na godzinę (241 km/h) samolot mógł się wspiąć na wysokość 19.000 stóp (5791 m), a jego zasięg wynosił do 500 mil (804 km)[2][4].

Uwagi

  1. ↑ W latach 1920–1923 powstało sześć samolotów szturmowych (Engineering Division GAX, Orenco IL-1, Junkers JL-12, Gallaudet DB-1, Boeing GA-2, Aeromarine PG-1) zamówionych przez United States Army Air Service (USAAS - poprzednika USAAC) ale żaden z tych samolotów nie nosił oznaczenia „A” (attack - szturmowy).

Przypisy

  1. ↑ E. R. Johnson: American Attack Aircraft Since 1926. s. 11-16.
  2. ↑ a b c d e f g h i j k l E. R. Johnson: American Attack Aircraft Since 1926. s. 16.
  3. ↑ a b c Robert J. Fencl. Butcher Birds of the Air Corps. „Flying Magazine”. XXI (5), s. 68, 1937-11. Ziff-Davis Publishing Company. 
  4. ↑ a b c d e f g h i j k l Atlantic-Fokker XA-7. nationalmuseum.af.mil. [dostęp 2013-04-10]. (ang.).
  5. ↑ a b c d E. R. Johnson: American Attack Aircraft Since 1926. s. 17.

Bibliografia

  • E. R. Johnson: American Attack Aircraft Since 1926. Jefferson, N.C.: McFarland, 2008. ISBN 0-7864-3464-3.

Linki zewnętrzne

  • Henry M. Holden: Teterboro Airport. Charleston, SC: Arcadia Publishing, 2009, s. 45. ISBN 978-0-7385-7217-8. (zdjęcie samolotu)
  • p
  • d
  • e
Amerykańskie samoloty wojskowe z lat 1918–1939
Samoloty myśliwskie
  • P-1
  • P-2
  • P-3
  • XP-4
  • P-5
  • P-6
  • XP-7
  • XP-8
  • XP-9
  • XP-10
  • P-11
  • P-12
  • XP-13
  • XP-14
  • XP-15
  • P-16
  • XP-17
  • XP-18
  • XP-19
  • YP-20
  • XP-21
  • XP-22
  • XP-23
  • YP-24
  • Y1P-25
  • P-26
  • Y1P-27
  • Y1P-28
  • YP-29
  • P-30
  • XP-31
  • YP-32
  • P-33
  • XP-34
  • P-35
  • YP-37
Samoloty bombowe
i torpedowe
  • MB-1
  • MB-2
  • DB-1
  • NBS-1
  • XNBS-2
  • XNBS-3
  • XNBS-4
  • XNBL-1
  • XNBL-2
  • XLB-1
  • LB-1
  • LB-1A
  • XLB-2
  • XLB-3
  • XLB-3A
  • XLB-4
  • XLB-5
  • LB-5
  • LB-5A
  • XLB-6
  • LB-6
  • XLB-7
  • LB-7
  • LB-8
  • LB-9
  • LB-10
  • LB-11
  • XLB-12
  • LB-13
  • LB-14
  • XHB-1
  • XHB-2
  • XHB-3
Samoloty szturmowe
Samoloty transportowe
  • Douglas C-1
  • Atlantic-Fokker C-2
  • Ford C-3
  • Ford C-4
  • Fokker C-5
  • Sikorsky C-6
  • Atlantic-Fokker C-7
  • Fairchild C-8
  • Ford C-9
  • Consolidated C-11
  • Lockheed Y1C-12
  • Fokker C-14
  • Fokker C-15
  • Fokker Y1C-16
  • Lockheed Y1C-17
  • Boeing Y1C-18
  • Northrop Y1C-19
  • Fokker YC-20
  • Douglas Y1C-21
  • Consolidated Y1C-22
  • Lockheed Y1C-23
  • American Y1C-24
  • Lockheed Y1C-25
  • Douglas C-26
  • Bellanca C-27
  • Sikorsky Y1C-28
  • Douglas C-29
  • Curtiss C-30
  • Kreider-Reisner XC-31
  • Douglas C-32
  • Douglas C-33
  • Douglas YC-34
  • Lockheed XC-35
  • Lockheed C-36
  • Lockheed Y1C-37
  • Douglas C-38
  • Douglas C-39