Fabrykant
 | Ten artykuł dotyczy właściciela fabryki. Zobacz też: inne znaczenia tego terminu. |
Fabrykant (łac. fabricans, -ntis ‘tworzący’, od fabricare ‘tworzyć’), przemysłowiec – prywatny właściciel fabryki[1] lub zakładu przemysłowego.
W XIX w. mianem tym określano także rzemieślnika, którego warsztat miał większą moc produkcyjną[2].
Na ziemiach polskich (znajdujących się wówczas w zaborze rosyjskim) fabrykanci pojawili się dzięki upoważnieniu władz rządowych Królestwa Polskiego z dnia 30 stycznia 1821 r., udzielonemu Rajmundowi Rembielińskiemu na utworzenieosad fabrycznych. Datę tę uznaje się także za narodziny Łodzi przemysłowej[2].
Do znanych fabrykantów należeli:
- August Borsig (1804-1854)
- Hipolit Cegielski (1813-1868)
- Heinrich Gotthold Dietel (1839-1911)
- Ludwik Geyer (1805-1869)
- Ludwik Grohman
- Traugott Grohmann (1785-1874)
- Juliusz Heinzel
- Gustaw Josephy
- Franciszek Kindermann
- Oskar Kon
- Leopold Stanisław Kronenberg (1812-1878)
- Bogumił i Beniamin Krusche
- Stanisław Lilpop
- Izrael Poznański
- Karol Scheibler
- Fryderyk Wilhelm Schweikert
- Majer Wolanowski
Przemysłowcy
- Louis Renault (przemysłowiec)
- Henryk Łubieński (1793-1883)
- Leopold Stanisław Kronenberg
- Stanisław Lilpop (1817-1866)
- Edward Natanson (1861-1940)
- Wilhelm Rau (1825-1899)
- Franz von Winckler (1803-1851)
Przedsiębiorcy
- Ferdinand Schichau (1814-1896)
Zobacz też
 | Zobacz hasło fabrykant w Wikisłowniku |
Przypisy
Bibliografia
- T. Karpowicz, Słownik ortograficzny języka polskiego, Muza 2001
- „Słownik wyrazów obcych” red. nauk. prof. Irena Kamińska-Szmaj, autorzy: Mirosław Jarosz i zespół, ISBN 83-87977-08-X, Wydawnictwo Europa 2001.
