Helena Korybutówna
księżna raciborska | |
Jako żona | |
---|---|
Dane biograficzne | |
Dynastia | Giedyminowicze |
Data urodzenia | przed 1390 |
Data śmierci | po 2 marca 1449 |
Ojciec | Korybut Dymitr |
Matka | Anastazja riazańska |
Mąż | |
Dzieci | Mikołaj V Karniowski |
Helena Korybutówna (ur. przed 1390, zm. po 2 marca 1449) – księżna raciborska, córka księcia Nowogrodu Siewierskiego Korybuta Dymitra i Anastazji riazańskiej.
Życiorys
Helena Korybutówna najprawdopodobniej spędziła dzieciństwo na dworze swojego stryja wielkiego księcia litewskiego Witolda Kiejstutowicza[1]. W styczniu 1407 została wydana za mąż za księcia raciborskiego Jana II Żelaznego, a na Śląsk odprowadzał ją biskup krakowski Piotr Wysz. Początkowo wychowywana w religii prawosławnej, po ślubie z władcą Raciborza Helena przyjęła katolicyzm[1]. Z małżeństwa Korybutówny z księciem Janem pochodziło troje dzieci: książę karniowski Mikołaj V, książę raciborski Wacław II oraz Małgorzata, żona księcia oświęcimskiego Kazimierza I, a następnie księcia mazowieckiego Siemowita V[2].
Z osobą Heleny wiąże się ostateczne wyodrębnienie władztwa pszczyńskiego, które zostało ustanowione jako jej dożywocie w 1423[3]. Jako księżna pszczyńska przystąpiła do konfederacji książąt śląskich, zawartej we wrześniu 1427 w Grodkowie, która miała chronić ziemie śląskie przed spodziewanym atakiem husytów. Księżna Helena zobowiązała się wystawić zbrojne oddziały na granicy z Morawami[4].
Przypisy
- ↑ a b Jan Tęgowski, Pierwsze pokolenia Giedyminowiczów, Poznań – Wrocław 1999, s. 113.
- ↑ Jan Tęgowski, Pierwsze pokolenia Giedyminowiczów, Poznań – Wrocław 1999, s. 114.
- ↑ Marian Małecki: Bitwa graniczna pod Pszczyną. Z dziejów wojny obronnej. Warszawa - Kraków: Ministerstwo Obrony Narodowej, 2003, s. 11. ISBN 83-911732-3-2.
- ↑ Martin Čapský: Górny Śląsk w okresie późnego średniowiecza (1327-1525). W: Joachim Bahlcke (red.), Dan Gawrecki, Ryszard Kaczmarek: Historia Górnego Śląska. Polityka, gospodarka i kultura europejskiego regionu. Gliwice: Dom Współpracy Polsko-Niemieckiej – Muzeum Śląskie – Frodo, 2011, s. 129. ISBN 978-83-60470-41-1.
Bibliografia
- Tęgowski Jan, Pierwsze pokolenia Giedyminowiczów, Wydawnictwo Historyczne, Poznań – Wrocław 1999, ISBN 83-913563-1-0, ss. 113–114.
- p
- d
- e
- Przemysław (1290–1306)
- Leszek (1306–1336)
- Mieszko cieszyński (1306–1308)
- Mikołaj II (1336–1365)
- Jan I, Mikołaj III, Wacław I, Przemek I (1365–1377)
- Jan I (1377–1380/1382)
- Jan II Żelazny, Mikołaj IV (1380/2–1385)
- Jan II Żelazny (1385–1424)
- Mikołaj V, Wacław II (1424–1437)
- Wacław II (1437–1456)
- Małgorzata z Szamotuł (regent i współrządząca 1456–1462)
- Jan V (1456–1493)
- Mikołaj VI, Jan VI, Walentyn Garbaty (1493–1506)
- Walentyn Garbaty (1506–1521)
- Jan Dobry (1521–1532)
- Jerzy Hohenzollern (1532–1543)
- Jerzy Fryderyk Hohenzollern (1543–1552)
- Ferdynand I (1552–1564)
- Maksymilian I (1564–1576)
- Rudolf I (1576–1612)
- Maciej I (1612–1619)
- Ferdynand II (1619–1637)
- Ferdynand III (1637–1645)
- Władysław IV Waza (1646–1648)
- Jan Kazimierz Waza (1648)
- Karol Ferdynand Waza (1648–1655)
- Jan Kazimierz Waza (1655)
- Ludwika Maria Gonzaga (1655–1663)
- Juliusz I d’Enghien (1663)
- Ludwika Maria Gonzaga (1663–1666)
- Leopold I (1666–1705)
- Józef I (1705–1740)
- Karol I (1711–1740)
- Maria Teresa I (1740–1742)
- Fryderyk I (1742–1786)
- Fryderyk Wilhelm I (1786–1797)
- Fryderyk Wilhelm II (1797–1840)
- Fryderyk Wilhelm III (1840–1861)
- Wilhelm I (1861–1880)
- Wiktor I Maurycy (1880–1893)
- Wiktor II Amadeusz (1893–1923)
- Wiktor III August (1923–1945)
- Franciszek I Albrecht (1945)
|