Krukienice
Liceum | |||
| |||
Państwo | Ukraina | ||
---|---|---|---|
Obwód | |||
Rejon | |||
Powierzchnia | 3,603 km² | ||
Wysokość | 251 m n.p.m. | ||
Populacja (2001) • liczba ludności • gęstość |
| ||
Nr kierunkowy | +380 3234 | ||
Kod pocztowy | 81364 | ||
Położenie na mapie obwodu lwowskiego | |||
Położenie na mapie Ukrainy | |||
49°41′24″N 23°09′00″E/49,690000 23,150000 | |||
|
Zobacz w indeksie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego hasło Krukienice |
Krukienice (ukr. Крукеничі) – wieś (dawniej miasteczko) na Ukrainie w obwodzie lwowskim, w rejonie mościskim. Liczy 994 mieszk.
Miasteczko założone w 1490 roku. W latach 1920–1945 Krukienice leżały w powiecie mościskim w woj. lwowskim w gminie Pnikut. Pod okupacją niemiecką w Polsce siedziba wiejskiej gminy Krukienice. Miejscowość została zajęta 30 lipca 1944 przez Armię Czerwoną[1].
Po konferencji jałtańskiej (4–11 lutego 1945) Tymczasowy Rząd Jedności Narodowej, wyłoniony w konsekwencji jej ustaleń, podpisał 16 sierpnia 1945 umowę z ZSRR, uznając nieco zmodyfikowaną linię Curzona za wschodnią granicę Polski, na podstawie porozumienia o granicy, zawartego pomiędzy PKWN i rządem ZSRR 27 lipca 1944. W konsekwencji umowy Krukienice znalazły się w granicach ZSRR, na terytorium Ukraińskiej SRR, stanowiąc siedzibę rejonu krukienickiego (do 1959). Od 1991 w granicach niepodległej Ukrainy.
Zachował się w nim budynek dawnego dworu Drohojowskich.
Urodziła się tu Zofia Maternowska ps. „Przemysława”- dama orderów Virtuti Militari, Krzyża Walecznych i Złotego Krzyża Zasługi z Mieczami.
Linki zewnętrzne
- Krukienice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 725 .
Przypisy
- ↑ ВОВ-60 - Сводки. [dostęp 2009-08-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-10)].
- p
- d
- e
- p
- d
- e
- Siedziba powiatu – Mościska
Przynależność wojewódzka |
|
---|---|
Miasta / Prawa miejskie (1920–34 →) | |
Miasteczka (1920–34) |
|
Gminy miejskie (1920–39) | |
Gminy wiejskie zbiorowe (1934–39) |
|
Legenda |
|
- p
- d
- e
Legenda: (1) w nawiasach podano okres praw miejskich / praw miasteczka / praw osiedla; (2) wytłuszczono miasta/osiedla trwale restytuowane; (3) tekstem prostym opisano miasta nierestytuowane, miasta restytuowane przejściowo (ponownie zdegradowane) oraz miasta niesamodzielne, włączone do innych miast; (4) OTP – osiedle typu miejskiego; (5) zastosowane nazewnictwo oddaje formy obecne, mogące się różnić od nazw/pisowni historycznych.
Gminy miejskie |
|
---|---|
Gminy wiejskie z prawami miejskimi |
|
Gminy wiejskie z prawami miasteczka |
|
Źródła: Dz.U. z 1933 r. nr 35, poz. 294, Dz.U. z 1934 r. nr 48, poz. 422, Dz.U. z 1934 r. nr 48, poz. 420, Dymitrow M., 2015, Pojęcie miejskości w świetle reformy gminnej w Polsce międzywojennej, [in] Krzysztofik R., Dymitrow M. (Eds), Degraded and restituted towns in Poland: Origins, development, problems / Miasta zdegradowane i restytuowane w Polsce. Geneza, rozwój, problemy, University of Gothenburg, Gothenburg, s. 61–63 / 65–115.