214 Eskadra Bombowa
Historia | |
Państwo | Polska |
---|---|
Sformowanie | 1937 |
Rozformowanie | III 1939 |
Dowódcy | |
Pierwszy | kpt.pil. Emil Fuhrman |
Ostatni | kpt.pil. Stanisław Cwynar |
Organizacja | |
Dyslokacja | lotnisko Okęcie |
Rodzaj wojsk | |
Podległość | V dywizjon lotniczy |
214 eskadra bombowa – pododdział lotnictwa bombowego Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Na podstawie rozkazu MSWojsk. DDO L.dz. 4359/tjn. z 19 lipca 1937 oraz rozkazu 13/37 tjn. dowódcy 1 pułku lotniczego, przystąpiono do formowana 214 eskadry bombowej. Jednostka weszła w skład V dywizjonu bombowego lekkiego 1 pułku lotniczego i stacjonowała na lotnisku Okęcie[1]. Personel wywodził się z nadwyżek etatowych innych pododdziałów 1 pułku lotniczego, a następnie był sukcesywnie uzupełniany absolwentami szkół lotniczych. Uzbrojenie eskadry stanowiły przejściowo samoloty PZL-23 „Karaś”, a dla celów szkoleniowych Fokker F-VIIB/3m. Uzbrojenie bojowe miały stanowić samoloty LWS-4 „Żubr”. W 1938 przy eskadrze zorganizowano IV Kurs Strzelców Samolotowych[2]. Pierwsze ćwiczenia załogi eskadry odbyły na poligonie Modlin, a szkołę ognia w składzie Zgrupowania Bombowego na poligonie Błędów. Po zakończeniu szkoły ognia, pilotów przeszkolono w lotach bez widoczności i lotach nocnych. We wrześniu eskadra brała udział w manewrach na Wołyniu. Ćwiczenia zimowe eskadra wykonywała w ramach Zgrupowania Bombowego na poligonie modlińskim[3].
Decyzją władz lotniczych z marca 1939, 214 eskadra bombowa została rozwiązana, a personel przesunięty do innych eskadr bombowych. Prawdopodobnie, w miarę napływu wyszkolonego personelu i samolotów, zamierzano ją odtworzyć[3].
Personel eskadry
Stopień | Imię i nazwisko | Okres pełnienia służby |
---|---|---|
kpt. pil. | Emil Fuhrman | 1937 – 18 X 1938 |
por. obs | wz Bolesław Nowicki | 18 X 1938 – 30 X 1938 |
kpt.pil. | Stanisław Cwynar | 30 X 1938 –1 II 1939 |
Wypadki lotnicze
W okresie funkcjonowania eskadry miały miejsce następujące wypadki lotnicze zakończone obrażeniami lub śmiercią pilota[5]:
- 12 kwietnia 1938 podczas startu do nocnego lotu zginął plut. pil. Jan Pluta. Strzelec kpr. Jerzy Młodecki uratował się.
Przypisy
- ↑ Pawlak 1989 ↓, s. 104.
- ↑ Pawlak 1989 ↓, s. 105.
- ↑ a b Pawlak 1989 ↓, s. 106.
- ↑ Pawlak 1989 ↓, s. 105-106.
- ↑ Pawlak 1989 ↓, s. 104–106.
Bibliografia
- Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w latach 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1989. ISBN 83-206-0760-4.
- p
- d
- e
- Formowanie
- Polskie lotnictwo wojskowe w wojnie polsko-ukraińskiej
- Polskie lotnictwo wojskowe w wojnie polsko-bolszewickiej
- Polskie lotnictwo wojskowe 1939
- Działania polskiego lotnictwa nad Słowacją (1939)
- Dowództwo Lotnictwa MSWojsk.
- Wojska Balonowe (Aeronautyczne)
- Służba lotnictwa
- p
- d
- e
Myśliwskie |
|
---|---|
Bombowe | |
Samoloty rozpoznawcze i łącznikowe (towarzyszące) |
|
Szkolne | |
Szturmowe | |
Transportowe i sanitarne | |
Wodnosamoloty | |
Balony i sterowce |
|
Samoloty prototypowe | |
Projekty |
|
Produkowane na eksport |
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah ai aj ak al am an ao ap aq ar as at au av aw ax ay az ba bb bc bd be bf bg bh bi bj bk bl bm bn bo bp bq br bs bt bu bv bw bx by bz ca cb cc cd ce cf cg ch ci cj ck cl cm cn co cp cq cr cs ct cu obcej produkcji lub konstrukcji, używane przez Wojsko Polskie