Heuschrecke 10
Heuschrecke 10 w Aberdeen Tank Museum | |||
Dane podstawowe | |||
Państwo | III Rzesza | ||
---|---|---|---|
Producent | Krupp | ||
Typ pojazdu | |||
Trakcja | gąsienicowa | ||
Załoga | 5 osób | ||
Historia | |||
Prototypy | 1943 | ||
Egzemplarze | 5 szt. | ||
Dane techniczne | |||
Silnik | silnik gaźnikowy Maybach HL90 | ||
Transmisja | mechaniczna, 6 biegów do przodu, 1 wsteczny | ||
Pancerz | stalowy, 10-30 mm | ||
Długość | 6,00 m | ||
Szerokość | 3,00 m | ||
Wysokość | 3,00 m | ||
Masa | 23 t | ||
Osiągi | |||
Prędkość | 45 km/h | ||
Zasięg pojazdu | 300 km | ||
Dane operacyjne | |||
Uzbrojenie | |||
1 x haubica 10.5 cm leFH18/1 (60 nab.) | |||
Wyposażenie | |||
radiostacja FuG Spr F | |||
|
10.5 cm leFH 18/1 auf Waffenträger GW IV b (Heuschrecke 10) – niemiecka haubica samobieżna z okresu II wojny światowej. Powstały tylko 3 prototypy.
W 1941 roku w zakładach Krupp powstała krótka seria dział samobieżnych 10.5 cm leFH 18/1(Sf) auf Geschützwagen IVb. Wykorzystywały one oryginalne, niestosowane w żadnym innym pojeździe, podwozie, na którym osadzono wieżę z haubicą kalibru 105 mm. Wieża mogła obracać się o 70°. Po testach serii prototypowej liczącej 8 sztuk postanowiono, że pojazd ten nie trafi do uzbrojenia. Uznano bowiem, iż docelowa konstrukcja powinna mieć wieżę w pełni obrotową i zdolną do prowadzenia ognia w dowolnym kierunku, a jej główne uzbrojenie powinno być demontowane i po wyposażeniu w koła nadające się do wykorzystania jako działo polowe. Ponieważ wiadomo było, że szybkie opracowanie takiej konstrukcji nie będzie możliwe, jako rozwiązanie tymczasowe postanowiono wprowadzić haubicę leFH 18/2 auf Fgst PzKpfw II(Sf) z uzbrojeniem zamocowanym w nieruchomej kazamacie i jednocześnie kontynuować prace nad konstrukcją docelową.
W 1943 roku powstały trzy prototypy docelowej haubicy samobieżnej. Wykorzystywała ona podwozie haubicy SdKfz 165 Hummel (15cm schwere Panzerhaubitze auf Geschsützwagen III/IV (Sf)). Pozbawiono je nieruchomej kazamaty z działem 150 mm i w jej miejsce zamocowano obrotową wieżę z haubicą 105 mm. Wieża mogła być zdjęta w całości i zamocowana na jednoosiowej przyczepce. Nieużywana przyczepka była po rozmontowaniu przewożona przymocowana do tylnej części pojazdu. Po testach produkcji seryjnej nie rozpoczęto, a zamiast tego rozpoczęto prace nad haubicą samobieżną Heuschrecke 15 wykorzystującą podwozie czołgu PzKpfw V Panther.
Bibliografia
- Peter Chamberlain, Hilary L. Doyle: Encyclopedia of German tanks of World War Two. A complete illustrated directory of German battle tanks, armourwd cars, self-propelled guns and semi-tracked vehicles, 1933–1945. London: Arms and Armor Press, 1978. ISBN 0-85368-202-X.
- p
- d
- e