Boeing XB-38 Flying Fortress
Dane podstawowe | |||
Państwo | Stany Zjednoczone | ||
---|---|---|---|
Producent | Boeing Airplane Company | ||
Typ | samolot bombowy dalekiego zasięgu | ||
Konstrukcja | metalowa | ||
Historia | |||
Data oblotu | 19 maja 1943 | ||
Dane techniczne | |||
Napęd | 4 × Silnik rzędowy 12-cylindrowe Allison V-1710-97 | ||
Moc | 1425 KM (1062,6 kW) każdy | ||
Wymiary | |||
Rozpiętość | 31,62 m | ||
Długość | 22,56 m | ||
Wysokość | 5,84 m | ||
Powierzchnia nośna | 131,92 m² | ||
Masa | |||
Własna | 15 761 kg | ||
Startowa | 25 401 kg | ||
Zapas paliwa | 6435 l | ||
Osiągi | |||
Prędkość maks. | 526 km/h | ||
Prędkość przelotowa | 364 km/h | ||
Pułap praktyczny | 9050 m | ||
Zasięg | 3860 km (z ładunkiem 1361 kg bomb) | ||
Dane operacyjne | |||
Uzbrojenie | |||
8 karabinów maszynowych M-2 Browning kal. 12,7 mm | |||
Użytkownicy | |||
Stany Zjednoczone | |||
|
Boeing XB-38 Flying Fortress – amerykański, prototypowy bombowiec dalekiego zasięgu będący zmodyfikowaną wersją samolotu Boeing B-17 Flying Fortress. Celem modyfikacji było sprawdzenie czy zamontowanie rzędowych, dwunastocylindrowych silników Allison V-1710-97 znacząco poprawi osiągi bombowca. Wybudowano jeden egzemplarz XB-38, który uległ rozbiciu podczas prób w locie.
Historia
W marcu 1942 roku rozpoczęły się rozmowy pomiędzy United States Army Air Forces a wytwórnią Boeing Airplane Company na temat zwiększenia możliwości operacyjnych bombowca B-17 poprzez zamontowanie w nich silników Allison V-1710-97 zamiast dotychczasowych silników gwiazdowych Wright R-1820-97. Kontrakt AC-28120 na budowę takiej maszyny podpisano 10 lipca 1942 roku z zakładami Vega Aircraft Corporation wchodzącymi w skład Boeinga. Do modernizacji wybrano dziewiąty egzemplarz produkcyjny B-17E o numerze seryjnym 41-2401. Nowy samolot otrzymał fabryczne oznaczenie Vega Model V-134-1 a z uwagi na zakres wprowadzonych modyfikacji zmieniono również oznaczenie wojskowe na XB-38. Po niecałym roku od podpisania kontraktu nowy samolot gotowy był do swojego pierwszego lotu. Nastąpił on 19 maja 1943 roku. Po dwunastu godzinach prób w locie, 16 czerwca 1943 roku podczas testów prowadzonych na dużej wysokości zapalił się jeden z silników bombowca. Załoga nie mogąc ugasić pożaru bezpiecznie wyskoczyła na spadochronach a sam samolot uległ rozbiciu. Zamontowanie nowej, silniejszej od dotychczas stosowanej jednostki napędowej w radykalny sposób nie poprawiło osiągów B-17 a jako że silniki V-1710 miały być zarezerwowane dla samolotów Lockheed P-38 Lightning i Curtiss P-40 Warhawk, cały program XB-38 anulowano 12 sierpnia 1943 roku.
Konstrukcja
Samolot był całkowicie metalowym dolnopłatem, którego konstrukcja była w zasadzie identyczna jak B-17E. Jednak z powodu zainstalowania nowych, dwunastocylindrowych, rzędowych silników chłodzonych cieczą zmodyfikowano zawieszenie silników. Zamontowano nowe, czterołopatowe, przestawialne śmigła. Pomiędzy silnikami, na skrzydłach zainstalowano chłodnice glikolu z wlotami powietrza umieszczonymi na krawędzi płata. Chłodnice oleju umieszczono za silnikami.
Bibliografia
- Wawrzyniec Markowski: Boeing B-17 Flying Fortress cz. 1. Gdańsk: AJ-PRESS, 2004, s. 46-47. ISBN 83-7237-143-1.
- p
- d
- e
Samoloty myśliwskie | |
---|---|
Samoloty bombowe i torpedowe | |
Samoloty rozpoznawcze i łącznikowe | |
Samoloty szkolne | |
Samoloty transportowe i szybowce | |
Śmigłowce | |
Konstrukcje prototypowe i doświadczalne |
|