Atzapar hori
Atzapar hori | ||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Irudi gehiago | ||||||||||||||||||||||||||||
Sailkapen zientifikoa | ||||||||||||||||||||||||||||
Erreinua | Fungi | |||||||||||||||||||||||||||
Klasea | Agaricomycetes | |||||||||||||||||||||||||||
Ordena | Gomphales | |||||||||||||||||||||||||||
Familia | Gomphaceae | |||||||||||||||||||||||||||
Generoa | Ramaria | |||||||||||||||||||||||||||
Espeziea | Ramaria flava Quél., 1888 | |||||||||||||||||||||||||||
Basionimoa | Clavaria flava | |||||||||||||||||||||||||||
Mikologia | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Atzapar horia (Ramaria flava edo Clavaria flava) Gomphaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Jan daiteke, nahiz eta pertsona batzuei beherakoa eragiten dien.
Deskribapena
Karpoforoa: 8 eta 10 cm bitarteko altuerakoa. Oinarri zabal eta motz zuriz osatua dago, zenbait aldiz adarkatzen da, eta, azkenean, adar zilindriko batzuk geratzen dira, irregularki dikotomikoak hauskorrak, hori-sufre zurbil kolorekoak eta kolore bereko gorputz-adarrekin, koskadunak.
Haragia: Zuria, marmol itxurakoa, samurra, zapore gozoa du eta usain atsegina eta leuna.[2]
Etimologia: Ramaria terminoa latinetik dator, "ramus" hitzetik, adar, esan nahi du. Flava epitetoa ere latinetik dator, hori, esan nahi duen "flavus" hitzetik. Bere koloreagatik.
Jangarritasuna
Jan daiteke, baina ale zaharrak bota egin behar dira.[3]
Nahasketa arriskua
Ramaria sanguinea delakoarekin, honen haragiak tonu gorrixkak hartzen ditu. Ramaria aurea espeziearekin ere bai, honek hori-hurre kolorea du, argitxoagoa edo iluntxoagoa. Ramaria flavescens perretxikoarekin, honen adarkadura hori-arrosa kolorekoa da. Espezie hauek jangarriak dira, baina Ramaria formosa toxikoarekin nahasteko arriskua ere badago.[4]
Sasoia eta lekua
Udatik udazkenera, lurrean hazten da, koniferoen eta hostozabalen basoetan. [5]
Banaketa eremua
Kanada, Ameriketako Estatu Batuak, Mexiko, Europa, Errusia, Japonia, Australia, Himalaiako eremua, Txile, Argentina.[6]
Galeria
Erreferentziak
- ↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza • Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012 • Euskalnatura • Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987 • Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973 • Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
- ↑ (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 571 or. ISBN 84-404-0530-8..
- ↑ (Gaztelaniaz) Palacios Quintano Daniel. (2014). Disfrutando con las setas. Leitzaran, Grafikak S.L. Andoain, Gipuzkoa, 446 or. ISBN 978-84-617-0196-4..
- ↑ (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 611 or. ISBN 84-282-0540-X (T. 2). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
- ↑ (Gaztelaniaz) Palazon Lozano Fernando. (2006). Setas para todos. Jose Luis Añanos Echo Editorial Pirineo, 153 or. ISBN 84-87997-86-4..
- ↑ Ramaria flava: GBIF—the Global Biodiversity Information Facility.
Kanpo estekak
- Datuak: Q1078340
- Multimedia: Ramaria flava / Q1078340